Hitz antzuen azokan
Aurkibidea
Ideiak eta esperantzak tolesten ari zatzaizkit
Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa
Ahantzitako hitz batzuren esanahia egokitzeko
Bart arratsean hitz alper batekin
Pake eta hitz politak aipatzen dituzten
Egunetik egunera odola samintzen doakit
Hitz dotore eta ederrez egindako
Eguzki honen sortalde mehea sentitzen dut
Lurra egarriak zegoen eta zeruarekin
Zikoizkeria, zekenkeria, egokeria, nikeria
Ez ditut nahi mundu zerri honek
Amodioa, mundu guztiarekin egitea gustatzen zait
Edozein kantal hutsetan durunda dantzut
Porrak dantzan, balak non haragi biguina aurkituko
Neurtuak ditugu eguneroko eginkizunak
Ezerezean galdu ditugu geure bizitzaren giltzak
Malko leun larriegi irristatzen doa
Hamarretako emakume zantar eta lizun batentzat
Arestian haritzak genituen arnasaren iturri
Ugaritzen ari zaizkigu min berriak
Erlojuen orratzek bihotza zorrozten
Artzai, artzai da nere txakurraren izena
Galdutako antzara baten antzera zebilen dantzetan
Askatasuna, lehen nonahi jaiotzen zen
Engainatzeko erak ikastea ez da zaila
Gezurra, nerea, pakea, amodioa
Goizaren lurrin goxoa losintzea
Mundu zabor honetan oso gauza gutxi zaizkit laket
Maratil zorrotz bat jartzera noa
Sentimenduak agortzera doan autopista
Ilusioak eta esperantzak antzuturik dauden
Goraize beltzak otoi, zuk, eta nik ez
Tripak makurtu ditut lurreraino
Eguna aharrausika hasten den unean
Nere despoesia kaxkarra, labaina bihurtu
Aurkibidea
Ideiak eta esperantzak tolesten ari zatzaizkit
Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa
Ahantzitako hitz batzuren esanahia egokitzeko
Bart arratsean hitz alper batekin
Pake eta hitz politak aipatzen dituzten
Egunetik egunera odola samintzen doakit
Hitz dotore eta ederrez egindako
Eguzki honen sortalde mehea sentitzen dut
Lurra egarriak zegoen eta zeruarekin
Zikoizkeria, zekenkeria, egokeria, nikeria
Ez ditut nahi mundu zerri honek
Amodioa, mundu guztiarekin egitea gustatzen zait
Edozein kantal hutsetan durunda dantzut
Porrak dantzan, balak non haragi biguina aurkituko
Neurtuak ditugu eguneroko eginkizunak
Ezerezean galdu ditugu geure bizitzaren giltzak
Malko leun larriegi irristatzen doa
Hamarretako emakume zantar eta lizun batentzat
Arestian haritzak genituen arnasaren iturri
Ugaritzen ari zaizkigu min berriak
Erlojuen orratzek bihotza zorrozten
Artzai, artzai da nere txakurraren izena
Galdutako antzara baten antzera zebilen dantzetan
Askatasuna, lehen nonahi jaiotzen zen
Engainatzeko erak ikastea ez da zaila
Gezurra, nerea, pakea, amodioa
Goizaren lurrin goxoa losintzea
Mundu zabor honetan oso gauza gutxi zaizkit laket
Maratil zorrotz bat jartzera noa
Sentimenduak agortzera doan autopista
Ilusioak eta esperantzak antzuturik dauden
Goraize beltzak otoi, zuk, eta nik ez
Tripak makurtu ditut lurreraino
Eguna aharrausika hasten den unean
Nere despoesia kaxkarra, labaina bihurtu
Amodioaren bila merkatu txikira
abiatu naiz...
Gorakada handia, gorakada ikaragarria
jasan du amodioaren salmentak:
azkenik berriro ere ene otarre hutsaren
itzalpean iritsi naiz geure etxearen giltza
xamurtzera.
Bihotza krisian dago, amodioa turismoa egitera
joan zaigu, joan zaigu, zaigu joan.
Garesti dago, garestia da maite zaitut
esatea, eta debekaturik aurkitzen da maite zaituztet
gurguratzea. Egungo kodigoetan deuseztu da hitz hauen
esanahia. Deusez, ezerrez, baterez horixe dugu geure
bihotz urratuen eduki hutsala.