Hilargia azaldu orduko

Argi izpiak dirdirika,

gaueko deseo-tantak haize boladan...

Zoritxarrekoen begiek triste diraute

oraingo honetan:

nire baladan.

Harkaitzeko handitasuna

zure ezpainen gorritasunean;

gaueko isiltasuna,

—entzun ezinezkoa—,

itsasoaren edertasunean

maiz isilagoa.

Itsas indar zabala

zure irriño paregabekoan;

gaueko baretasuna,

—urduritu ezinezkoa—,

oraingo egonaldian

are lasaiagoa.

Udazkeneko olatuetan

jolastu nahi dut ukan.

Udazkeneko uretan

maitatu nahi dut ukan.

Itsas lau maite:

gaur nire etxe,

arrainen habia,

betiko lilia,

piraten herria,

deskontsolatuen hobia;

gau ilun honetan zu ez joateagatik

zer egingo ez nuke nik?

Hilargia azaldu orduko joan bazoaz,

neu ere noa.

Hara non itsasoa lekuko.