Ilusioen negarra

Orduak pasa dira

luzea egiten zaidala eguna,

eta minutuak astun daramazkit nire gain.

Bizitzak negarra eman du

eta ez du bilatzen beharrezko beroa.

Ez dago kristalean ispilurik aurkitzerik

ez eta sentimenduen —bere beste aldetik— etortzerik.

Beste garai gogora dezaket

baina experientziaren kutsu hilkoi antzera

gelditzen da

iraganean.

Ezin dut mantendu aspaldiko egoera.

Ilusioak.

Galduta egonda, mundua aurrera doa

aurrerakintzak ezin duela parkatu norbakoitza.

Bizi nahi baitut geroa

hemendik ihesi noa.

Idatzi nahi baitut etorkizuna

kezka eta ohore bizitzaz jantzirik doa.

Bizi-desioak

dakarren alegiazko ordain honek

ez du lehor araziko

saminari darion malkoen erroa.