DESAGERTUEN AMAK

heriotza ikusi duten zuen begien aurrean paratzen dut

nire gaztetasun zauritua

besarkada kutsatu batekin aitortuko dizuet kea

utopia eta mundua bezalako gezurrekin batera

irribarre zintzoak ehunduko ditut hala ere

ehunka irribarre

zakila ebakirik sabela irekirik galdu duzuen semearen edo

alabaren adin bera izan nezake neguko gau honetan

beldurtzeko gaitasun bera

kontakizun maitekorren sutondoan

eta ez naiz baina banaiz

zuen ahotsa entzuteko nor

ametsen aitzakian sor litekeen krudeltasuna zor

zama dut asun labana galeren oihartzun

nire bihotzari erreparatu diot eta bai taupada bat izoztu ere

zuen seme-alaben oroimenez hilik nago istant batez

eta ez naiz eta ez dut izan nahi ere

mendeen ile jasoa zuritzen duen segundoaren neurria

banoa zuen oroimena neurearekin kolpatuz

izenak mutu dituzten hobietako zenbakiak bortizki hautatuz

banoa nire eguneroko borroka ezin ezdeusagoetara

bizirik egoteko konpromiso sendoarekin