KANPOAN

Larrosa baten ostean, pinuen azpian,

ibaiak itsasoari ateetaraino laguntzen dion lekutik

hurbil, etxe bat.

Perfume eta botiken botila txikiak

pilatu eta fintzen ditu urak:

ez daki besterik egiten,

baina bikaina da lan isil horretan.

Bat-batean argia piztu da etxean

eta ez dauka ez abisu ez gonbidapen itxurarik:

silueta bat baino ez.

Badakit ez dudala leku hoberik aurkituko,

ez dagoela leku hoberik munduan

haizeak desegindako ohe heze hau baino

izarren azpian. Ilargia gaua irabiatzen.