galaxiek hedatzen dituen hormetan

itzalak irakurtzen ez dakigularik

gaua beti uste gabean etortzen da

minaren bihiak baheetan pasatzeko

astirik ez digu uzten arratsaldean

zein emeki doan denbora etxeraino

bidaiatzeko ditugun goiz epeletan

kolorez inguraturik asmatzen dugu

artadiak huntzen direla eguzkitan

eta ainaren kantuak gero urdinago

bihurtzen dituela mendiko haizeak

borroka gogoa ahultzen zaigu maiz

ondartza eztietan etzateko gutizi

larria pizten lepo ondoko zainean

balitz ilunik gure dolamen hutsen

aterbetzeko balitz egunik metalen

zaratak hausteko uros gintezkeela