pago zaar bi;

besoak emanak dituzte

alkarri;

giroak narama

aruntz sarri.

Pagondoan apatx eginik,

buruak iluna dario;

inguruan aize epelak

lurrunean dakar erio.

Armiarma andrea alborago,

arilketan dabil;

euli ta xomorroak nai.

Argia txoratil,

begietan dabilkit ozka;

aizea, isil.

Pago besoak, eguzki aterpe,

oroiketari eman diote;

joan mendeak gaztearoa

il zuten. Biar... zer ote?

Alaxe elizpean oi dira

agure zaarrak kontu kontari,

beranduko astegun meza

entzun ondoren marmari.

Gerri lodi, zuztar zaintsu,

lur bati lotuak beti,

basoko praile bakarti,

pago zaar biak beren bakarra

aipatzen dute negarti.

Baina beerago, lagun bat

badute bakarrago

alargun basoan.

Pago bakarrak

ez du lagunik ondoan,

ta kontu zarrak itotzen

zaizkio kolkoan.

***

Lainoak lore bustiak

dakarzkidate.

Jaiki naiz pago ondotik,

gogoan neke.

Beti da munduan

norbait triste;

auzoan besteren bat

tristeago daite.