Azken zakatzak
Azken zakatzak
2017, poesia
144 orrialde
978-84-92468-93-5
azala: Ramon M. Zabalegi
Martxel Mariskal Balerdi
1964, Hondarribia
 
 

 

ATZERRI EZAGUNA

 

 

Erreakzio alergiko batek

bizkortu du nire onberatasuna

telefonoz hizketan ari nintzen bitartean

eta Bostongo arteria nagusiak sutan hasi dira

Chinatowngo zulo batean New Yorkerako

autobus-txartel bat erosi dudan istant berean;

beti nago arrotzez inguratuta,

bereziki, hilabeteen ondoren,

jaioterrira itzultzen naizenean,

eta emozioaren dislexian

berriz ere abian jarri behar.

Erreakzio alergiko bat

ekoizkin kimikoen eta

pentsamendu korrosiboen eta

neguko bakardadearen eraginez

kutsatutako dutxa publiko batean.

Metro-ahoan erhu-aren doinuak

ameskizun goxo batera narama;

nor naizen gogoratzen dut

zer garen ulertutakoan.

Oraindik ez naiz inoren etxera heldu.

Bizialdi urte hauek guztiak

nahikoa ez direla

eta hala ere gehiegi

esaten dit gogoak.

Lanpararen argi apalak

gaurkoan ez dirudi gaixorik,

nire esku hozmindu eta logaletsuak

idazten jarraitzen du haren azpian.

Elurra ari du Erie Street txikian,

historiaurreko animalia baten

atomizazio hipnotizatzailea.