ANA YOLDI GOMEZEK

—c—

Nola engainatzen gaituzten hitzek,

eta lagunek, zein zuri

egiten duten gugandik besteganako

bidaia. Tabernan geunden,

musika ona, zerbezak hotzak,

eta gu lagunarte alegera eta

perfektua ginen (esate bat da).

Noiz eta orduan behar, orduan

sortu da, barra-barra eginda,

odol egarria begi mozkortuetan.

Neronek lagundu diot komunera

sartzen eta han betikoa.

Musuz zikindu dugu komuna zikina

eta ahitu gabearen simulakro

errepikatuz ospatu dugu atzera ere

atzera ere elkarrekin gaudela.

Arropak eta puskak bildu ditugu,

bestalde aparte batetik begiratu

eta joan egin da. Negar egin dut gero

amodioa deitu zera hori etorri zait burura.

Aldeginak ziren denak, zerbitzaria,

lejia usaina inguruan, hondakinak

biltzen ari zen zaku beltzetan. Ibili eta buelta

aratz nahiez zaborra gertu amaitzen dut beti.