JOXEMIEL ERREPARATZEK

—h—

Erre

erre eta erre

zigarroak erre

edo puroak

edo porroak

edo pipan

erre.

Hamabost urte

ume mukizu

gatibutza honen

hasieran

kezko kateak

eta paperezkoak.

Bixar firfirak

masail leunean

hastean,

gixontxo.

Erre

erre eta fu egin

umeek dioten bezala

eta politika bilkuretan

zein interesantak:

Alternatiba

fu

Iraultza

fu ta ke

Aberria

fu ke fu

eta gela barrua

itto ez itto.

Che Guevara ere

(erretzen ez zuena

porzierto

asmatikoa

baitzen)

txiki

eta hits

gure zigarrozko

politikaren ondoan.

Erre

fu egin eta pipatu

Iparraldean dioten bezala

eta Zinemako atean

ezta Bogartek ere

gu bezain ongi

panpina esan.

Gixon

jada

iraultza sexuala gugandik

hasten duk

fu pipa fu

bakoitzarengandik

esan nahi dinat

eta esanen diat

Reich-en orgona ere

(gaira datorren irudia erabiltzearren)

nikotinazkoa omen.

Erre

fu egin eta pipatu

eta gauez

zerbezak eta rokanrola,

hitz bi, lau kanta

hiru igurtzimendura

bi ideia, mozkor hamaika

sakon-sakon sumindura

eta horretan, deslilura.

Goizez eta ez hain gazte

sinfonia fin

sinfonia den

iratzargailuaren osteko

txakur eztula

kostoma urratze

komuneko bonba

eta amaren oihua

«fuma puta hori

noiz utziko duk?»

fuma puta hau

eztula, kostoma, bonba,

hauspoen errebelioa

arnasa hartzeko ere

baimen behar hau

gorabehera

segi aurrera

eta sardina bakalau.

Erre

erre eta fu egin

fu egin eta pipatu

eta posmodernitatearekin bat

zein interesantak

zigarroa eskuetan

kamaleoiak

adibidez

antzinako garaiez mintzo

lightki

eta edadetuz

kantatzen genuen

gure koadrilan

gure koadrilan

desagertu franko

jada koadrilarik ez dago

ez orain eta ez gero.

Gero bizitza etorri da

eta badirudi

(gaira heldu irudia erabiltzearren)

grisa dela

garaiekin moldatzeko beharrezkoa dena.

Bada grisa

gaizki konpontzen omen

ke, erre, fuma,

pipa

eta fu egitearekin.

Horretan

EZ esatearekin gozatzen dugunok

amore eman beharko

oraingoan

birikek,

hau arnasestua!

hau itto beharra!

agintzen baitute.