Poesia kaiera
Ohean gertatzen dena
(Maite duenak isilean beza
ohean emandako meza)
Maite duenaren isilekoa da
ez hartzea azaletik
barrukoa den gozamena,
lurrean landua
eta mundutik hain bestera
non larruak, larruan baturik
eta bertan aitzina jorik
beste baratze baten bakea du lortzen
bestelako munduan: hilaren bakea,
nirvana, zakilaren ametsa.
Ene, ohea, dringili-drangala,
lo, haurra, lo-kantuan,
lo dago basakatua
lo dago mattantto xaloa
lo dago azken lamina
edo azkenaurrekoa… Zakila
lo dago, puma, piztia
amerikar akitua. Lo dago, bilo-hori,
zure aluaren txirikorda.
Eta maite dutenek
gorde ditzatela isilean
izara eta errezel artean
oraino haziz heze,
oheko sekretu hauek.
O que se passa na cama
(O que se passa na cama / é segredo de quem ama.) // É segredo de quem ama / não conhecer pela rama / gozo que seja profundo, / elaborado na terra / e tÃo foca deste mundo / que o corpo, encontrando o corpo / e por ele navegando, / atinge a paz de outro horto, / noutro mundo: paz de morto, / nirvana, sono do pénis // Ai, cama, cançÃo de cuna, / dorme, menina, nanana, / dorme a onda suparana, / dorme a cândida vagina, / dorme a última sirena / ou a penúltima... O pênis / dorme, puma, americana / fera exausta. Dorme, fulva / grinalda de tua vulva. / E silenciem os que amam, / entre lençol e cortina / ainda úmidos de sêmen, / estes segredos de cama.