1

Nitasunaren legerik muinenak

susmo biziz hausnartu du

bizidunen taupada hunkigarria:

kosmos-indarra, ludi-dinamika

materia multsoetan lehertua;

sustraien barru-eskema;

gure izakera gertua;

berez direnen,

berez daudenen

zentzudunezko

hezurdura ziertoa.

Eta aitortzen dut berau dudala

nire bizitzako amets gaiztoentzat

atseden soil-soila;

eremu larrutuan koinonia estua.

                  2

Eta bizidunen eboluzioan

kantu zaharra zen

—errepika ohia—

forma ororen birretortzea:

loreak zimeldu,

begiak itzaldu,

sendi-arrastoa galdu...

Eta berriro

lore berritzearen,

begi argitzearen,

sendi ninitzearen

egunsentia.

            3

Musika-saio honetan

entzungarria da

giza-izpirituaren

ahots bakartia:

lurraren arnasa bero, amultsuak

nigan du ahapaldi,

kontzientzia-batze gailurra,

materiaren izpirituzko oihua,

iraunkorra, betikoa,

librea,

nire arnasaren hats urrunekoa,

azkengabea;

nire nahiak mugarik-ezean

beti luzapen duela.

            4

Azkenaren azkenak

esjaton batera narama:

mendiak errauts bihurtzean,

itsasoa eta lurrak

hasierako nahasi-mahasi gertatzean,

—ilargia odol bihurtzean—

itotako desirakunde zabalak

xehatuko dira lurrikararen dardaretan:

garrasia,

mueka garratza,

azken-arnasa

dagoke ene begitartean.

Eta xehatze hori ikustean

ludiak errudun joko du

bere burua,

ito duelako

bizi-amore librea.

Orduan herio askoren bizi-nahiak

kupiraz beteko ditu

ludi gogorraren suzko erraiak.

Eta azkeneko harkaitzen muga igarotakoan

eroriko naiz lurrera,

eskale xahar nekatuaren antzera.

                  5

Egun hori datorken artean

ludi mugaren harantzak ez du

sarrera

estu

ene bihotzean.

Ezaren bidetik harantza noa

ibar isilean.

Ezetz esanez baiezten noa

argi zabalean.

Izan hutsezko naizelakoan

hausnartzen dudala

nire mugetan mugarik-ezak

sortu ohi duen

barruko susmo urrunekoa:

gauzen harantzagoko zelai berrian,

gauzen honantzagoko mugaren-mugan.

Eta gaur

nire baitan naizelarik

dagiten aitormen honek

egun oro sortuko ahal dit

itsas barrurago ausartu beharra:

eta lurra lur den arte

entzun ahal izango da

barru eskema bizi baten

ezin-utzizko

deiadarra:

nigan osagai den

bizi-nahi baten

iraun-gogoa.