baina argiek liluratzen naute

Donibane Ateko gau argiek.

Begiok ixten ditut.

Hobe dela ezer ez jakin

pentsatzen dut, pentsatu edo...

Deus ez ikusi

eta aulkietan eseri

arima nekatua

nire bizitzaren ondoan

bakardadez egoteko.

Gozoa dela ihes egitea

munduari, gozoa batez ere

ihes egitea norberari,

eta oro ahaztea

lo bigun batean.

Ezer axolagarri bakarra,

agian, orbelak

antsigabeki adarretatik

erortzen

ikustea

da

begiak altxatu gabe

parkean jarrita.