ugiñetan bakar,

ontziska arriskatu bat

gaituk bizi zear.

Batela bakoitzeko

mariñel bat zoak

(Gorputzeko lemazain

tankera gogoak).

Ñirñirka argi, Izkainetik,

Arkanu sorgiñak...

Araxe jo ta an murgil

nai giza aseeziñak!

***

Oskorriren ederrak

damaion indarrez

arraun ta amets doala

bertara bearrez,

uginkada geldien

musu limurkoiak

ezin itzali zizkak

joran ortzikoiak;

irri bitsez kantari

izlamiñen deiak

ezin losortu ere

aren aruntz leiak.

***

Urrun ur axalean

ara an txuri-txuri,

oskorriratu nai dun

kaioa iduri.

Oskorriren ederrak

damaion indarrez

arraun ta amets doala

bertara bearrez,

zein zoro ta zein eder

gezal urdurian

ontziska iñoiz estali,

iñoiz agirian!

***

Baña, itxas irakiña,

zemai eta orro,

txalupa irentsi guraz

asaldatze ezkero,

ta Oskorri itzaliko

ekaitzak balio,

ene! ondabearra

ez al letorkio?

Zirimolak liraulkek;

ta itxas amillak ar;

ta gaur lagunak aztu

lezatekek biar...

***

Arantzazu mendiko

izar Andra Mari,

euskal itxasgizonen

zerutar zaindari:

zaindu txalupa illauna,

zure eskutik ez ken.

Arraun ta amets doana

etzazu utzi galtzen.

Ta sar dedilla, txango-

mugara eltzean,

Oskorri dagoneko

atseden kaiean!