galde ala alabak,

kolkoan darantzuio

—oi danez!— karnabak:

Arrosa bat bezela

duzu amodio:

eder zorakorrena,

ez ukitze ezkero.

Goiz ta arrats, oxkirriaz

dantza eta musu,

usai gozoz baratza

txoratuko dizu.

Baña iñork itxumenez

atzitu nai balu,

ez margo ta ez atxon

oi da ostokatu.

Orriak soilduz gero,

ez duzu besterik:

arantzak txortenean,

suminki, zorrotzik...

Amodio ori dala

konta ala karnabak,

ez ordea siñesten

—oi danez!— alabak.