Abertzalearen ituna

                «Gaztetasunak banerabila» lez abesten da.

Alaitasuna sartu ezin da neronen bihotz alegian.

Dakust Amea erbestepean, dakust arrotza nagusia.

Oi! Aberri jopuaren semea naiz!

Dakust aberria, gizon birao-esale erdaldunez josia.

Ez dulerdan ele batez daie. Ezin-ezin dot ein euskeraz.

Oi! Ezin-ezin ein neronen eleaz!

Geure lurrak sortutako Haritza guztiz ihartuta dago.

Aske-herria joputu da ta ez du indarrik Berai eusteko.

Oi! Lehenagoko euskotarrak non dagoz!

Haizean hegaztiak, uran arrainak baizen askeak ginenak,

Laterri zinge-ustelaren jopu gaixoak baino orain ez gara.

Oi! Laterri zinge-ustelaren jopuak!

Umetan erdal ikastoletan, mutiletan gudaletxetan,

Eusko gaixoak erbestepean daroazan oinazeak!

Oi! Jopuaren bizitza den iluna!

Lehenagoko Aitor-alabak, antzinako eusko-seme hutsak,

Arrotzekin ezkontzen dira, dasale Ama-odola bera.

Oi! Geu-sengeak arrotzen ezkonak!

Haiz, heu-seme batzuk ezetsia, beste batzuk ez ezautua.

Haiz, itsu-zoro-herri baten ama gaixoa, Neu-Aberria!

Oi! Heure zoritxarra dokan handia!

Aberria aske ikusi zeben, zuek mendiok, zuek ibaiok.

Zergatik ez zamiltz? Zergatik ez dozue soiltzen enda-lurra?

Oi! Zetako bizi jopuak garela!

        1920