Ametsak ere zain
Ametsak ere zain
2015, poesia
104 orrialde
978-84-92468-70-6
azala: Vladimir Burliuk
Mikel Antza
1961, Donostia
 
2012, nobela
2010, nobela
1987, ipuinak
1985, antzerkia
1984, ipuinak
Ametsak ere zain
2015, poesia
104 orrialde
978-84-92468-70-6
aurkibidea
 

 

INVICTUS

 

 

euts diezaiodan lemari

estal dezadan ahoa

estal belarriak

ez entzuteko

ez esateko

ez desbideratzeko

 

garaitu gabeon

bihotz arrakala

hain handia izanik

ezin asma dezaket

nolakoa ote

garaituen samina

noraino sartu zen haien bihotzetan

garaileen irrien atzean

ezkutatzen den aiztoaren sakaila

 

ez naiz inoiz jabetuko

garaituen ozpinaz

saminaren handiaz

zauriaren sakonaz

galdetzeko ezaguera izan nezan baino lehen

joan zitzaigun-eta aitona

oinordekotzan utziz

porrot osteko mikatz etsia

izu dardara isila

Gernika eraitsia

gurasoek altxatzen hasia

 

hemen nago

ihes ederrenean baitaratua

aurreikusi gabekoa idazten

hatz herdoilduetan elur gorri

begietan antzigar gandu

mihi izotz ezpata hauskor

arnasestu larrimin hotzikara

belarri-zulo butxatuak ezkoz

zer idatzi zalantzan

azken borroka hitzak balira hauek

 

berdin zitzaidan

zuek hemen eta ni hor egotea

(aukeran nahiago)

baina nork bestek kanta ditzake

ahots erlastu hitsez doinuok

(kanta beza balego)

nork ikusi eta entzun eta bizi zituen

nork sentitu eta deitoratu

nork zuen ekin eta eragin

eta nor irten da lurpetik bizirik

haritz horren antzera

arrotza nagusiturik moztua sobera

oi gure arbasoak ez otoi ez begira

zein goratik ginen gu jausiak behera

baina begira arren

zein beheretik garen igoak azalera

 

oker zegoen poeta

ez da bidaiarik onena hasi ez dena

ez da bidaia helburu

ez dago babes-porturik herritik lekora

ezinbesteko bidaia

denbora

gure zimurretan

gure ametsetan

gure zaurietan

izoztuta

Sorginaritzagako ataurrean

bukatuko dena da

 

estal dezadan ahoa

ez baduzue entzun nahi ene egia

ixo ixo ixo

ez dadin irten

nahi ez dudanik

 

itxi ditzadan begiak

berriro ikusteko eta

ia usaintzeko ukitzeko dastatzeko

lehen musuaren esnea

azken musuaren kresala

 

estal ditzadan belarriak

ez dezadan zuen gezurra ene egin

ixo ixo ixo

begien bistan

azken portua

zabal dezadan ahoa

betetzeko birikak

mendiez ibaiez jaiez

 

zer aurkituko dut

zarpail lohitu unatu

bihotza herri minez arrakala

begi eta ezpain zauritu

babes atseden hartzera natorren

hain aspaldi

(hogeita hamar urte jada)

utzitako sorterrian?

 

igerilekuaren inguruan

konbinatu bana eskuan

zumitzezko besaulkitan

jende prestu eta jantzia?

eta zutabeak erreta

teilatu eta horma gabe

txerrikorta bihurtuta bizilekuak?

 

zein madarikaziok jo gaitu

hain poliki hiltzeko

irria ahoan (izoztuta)

hileta doinuz dantzatutako fandango

 

nork bedeinkatu gaitu

mendetan bizirauteko

irria ahoan (izoztuta)

diskoteka doinuz alaitutako erasoz

 

hel diezaiodan lemari tinko

damu damu damu

isil itzazue kantu horiek!

 

amets baten bila abiatu zineten eta

zer lortu duzue?

zer ikasgai dakarzue morralean

odolez eta minez blai?

bidaiarik onena

abiatzerakoan oraindik

ez zenuten babesean bukatzen dela?

 

estal dezadan ahoa

ez diezazuedan galde

zertan aritu zareten

zer ikasi duzuen

zenbateko aurrezkia duen zuen kontuak

zenbateko zorra zuen biziak

zoriontsuak al zareten

mugez inguratutako biztanleak

ez dezadan larrutu nire burua

haragi bizira botako didazuen gatza

ez dadin alarau bilaka

eta ez dezadan gainera eskatu behar barka

 

estal ditzadan belarriak

ez ditzadan entzun zuen erostak

hau al zen benetan amesten zenutena?

hori ere endekatu al dizue

zahardadearen ajeak?

 

herri aske baten ordez

herri are eta menperatuagoa

herri are eta etsiagoa

herri are eta itxiagoa

ikus kaleak huts

mendiak biluz

itsasoak uger

harrizko herri harritua

harrizko herri harrigarria

harrizko herri irrigarria

harrizko herri ernegarria

harrizko herri zatitua

harrizko herri txintxarra

zuena da errua!

(baina norena?)

zuena da ardura!

(baina norena?)

zuena da hobena!

(baina norena?)

zuena da kondena!

gurea! hori bai!

 

hel diezaiodan lemari tinko

dantza dantza dantza

azken konpasak besterik ez dira falta!

 

zer esan behar nuke

hauek balira azken borroka hitzak?

ikaratuta nagoela

dena alferrik izan dela

esanarazi nahi izango digutela

badakidala

haien gezurrarekin mutu burumakur

nahi gaituztela

eta ez gure egiarekin duin tinko

eta orduan nahiago dudala

(itxi dezadan ahoa azkar!)

sasian kartzelan lurpean

zuen bizimodu aratza arteza gezurtia baino

(estal itzazue belarriak ezkoz!)

nahiago dudala

armiarmekin dilindan

sarez begi itsuak baino

(desbidera nazazue bortxaz!)

nahiago dudala

larru beltzean zartailua

minean duin tinko

boteretsuaren jopu-fereka baino

guri buruzko gezurrez

lepo gaudela eta

nahiago ditugula gordin

haien egiak

ez direnak gure berdinak

 

zenbatek egingo luke

uztailaren zazpian dantza?

gora ETA, aupa Mikel!

erroiak negro azabache

atera zaizkit bidera

kaxka-kaxka bihotzeko beiran

zementuzko babespean nehor

bizirik al den galdezka

isildu ditut taupadak

ez ditugu hautsi kateak

ez dira itzali ametsak

ez ditugu hautsi legeak

ez ditugu ahantzi gureak

 

hel diezaiodan lemari gogor

damu barka odol

urrun nadin

etorkizunik gabeko

labar gorroto herrapideetatik

kantu horiek! min hauek!

ken larru grisa larru zuria

larru beltz itzuli nahi dut

azaleko ildoetan

min eta zorion

fereka eta zartada

 

orreagatar iratzarri

Amaiur arima

Hiroshima ziega

bihotza giltzarrapo

ez genuen geure buruaz Houdini egin

 

ez ginen irlandar

garaipen egunerako

herriarentzat

hildako burkideengatik

baladak asmatzeko

askatasun gosez hiltzeko

 

estal dezadan ahoa

ixo ixo ixo

zer esan

hurkoa mindu gabe

hainbatetan erori garelako dakigu

zer den behin eta berriro zutitzea

arerioa sumindu gabe

hainbatetan zigortu gaituzuelako dakizue

zenbateraino den alfer zeuen larderia

burkidea etsi gabe

hainbatetan zigortu gaituztelako dakigu

zenbateraino den alfer inor zigortzea

 

ez kanta euskalduna

ixo ixo ixo

berriz ez kanta

ez bildu eskua ukabilean

hainbatetan zanpatu gaituzuelako dakizue

behin eta berriro jaikiko garela

makur burua

hainbatetan agindu diguzuelako dakizue

ez dugula bizi garen artean obedituko

suma ez dezaten

zimurren artean

garai-ikur irribarrerik

hainbatetan agindu diguzuelako dakigu

ez dugula bizi garen artean aginduko

badaezpada ere

invictus ez da garaile

baina berdin dio

porrot egin dugula

oker egin dugula

odola odola odola

alferrik isuri dugula

haiena (eta hienena)

eta gurea (nori axola)

hainbatetan porrot egin dugulako dakigu

zeinen eder den garaipen ametsa

 

askatasunerako

harri oztopo garela

eta ez

argi babes makulu

zerk ekarri gintuen bada kartzelara?

eta zerk aterako gaitu kalera?

askatasunaren errepideak

balitu bi errail

edo hiru edo lau eta ez

bidean abiatu nahi duen ororentzako

bat bakarra eta zabala

ez ginateke han egongo

eta bagaude

askatasunaren errepideak balu

ordainsaririk

nortasun agiria eskatzeko

kontrolgunerik

ez ginateke han egongo

eta bagaude

zuekin batera

eta ez bageunde

ostera ere arrotza nagusiturik

sutarako txirbil

haritz moztua sobera

 

antxeta beltzak karranka

harkaitzetan gure zain

amets hondarretan

kaxka-kaxka mokoez bazkatzeko

goxa dezagun

haien porrot aspaldikoa

etxerako bidean

narrasti zakur jopu

torlojuari beste koska bat

erneguaren arbuioaren traizioaren

bidea hautatu dugula guk ere

 

zabal belarriak

ez dugu negar zuririk isuriko

ez ditugu piltzarrak urratuko

ez dugu ondasunen inbentariorik egin beharko

ez gara bidaian abiatu ginen berdinak

utz esaten gure egia

zor diegu gure ahaleginaren hildakoei

min badagizue ere bihotz-burmuinetan

zor diezue gure ahaleginaren hildakoei

ez gaitzazue ateko bandan kondena

hurrengo ekaitza noiz iritsiko

utz portura arribatzen eta

hel luzatu txikotari

ez bota ur gehiago zapira

ez amata zigarretak gure oin-zoletan

ez eragin zirkuitulaburrak gure burmuinetan

alferrik

ez baita arantzik aterako gure ahotik

ez baita minik aterako gure eskuetatik

ez baitugu zaurietan behazunik

 

hara non diren mendi zelaiak

hara non diren ibaiak

xoraturikan nago Hendaian

muga gainetik Euskal Herria

Bidasoa ibai klandestino

mugaz bestaldetik Euskal Herria

zubi lotura etorkizun eta borroka

non da orduan Frantzia?

ametsen kontrabandista

non da Espainia?

ibai bahitu zauri lubaki

mugaren bi aldeetan oraindik Euskal Herria

frontière de ma jeunesse

mugaren alde batean oraindik Frantzia

espoir d'un retour sans ivresse

mugaren beste aldean oraindik Espainia

 

hel diezaiodan tinko lemari

etxerako sasoia da-eta

zain dago ama zain aita

ez dira danba-danba lurrera jausi kartzelak

zain daude arrebak eta anaia

ez dira-eta erori sasi-mugak

zain daude mendi eta itsaso

ez dugu egin iraultza

zain daude baina herritarrak

zain amets eta lagunak

erroiak bidean kroa

ez dugula askatu langileria

ezta ere Euskal Herria

zain amets eta lagunak

zauritu eta torturatu

hil eta zanpatu

zain amets eta lagunak

zain Garisoaingo baserrian

aitaren eta amaren errautsak