GOIZEKO SAGARRA

                Edukak geldirik porrua

                eta jan egik sagar heldua

                                    Anonimoa

                                    1619

Neuk gura zintuzket, ene puta laztana,

goizean goiz, kafea hartzen duzun artean

                    astiro jantzi.

Neuk jantziko zintuzket, ene puta

zikin kuttuna, oinetan gora abiatuta

                    astiro

eta gora eta gorago,

                        ero,

hasperen batean esango zenuke

Kabroia, kabroi hori,

      Astiroago!, edo

        Orain ez, gero!

eta, Orain ez, gero!

gerria estutuko nizuke,

eta sorbaldan estu lokailua lotu

                                            edo,

ene ezpainak iheslari,

zeureak dardarka bilatu, ene puta,

ene puta laztana,

ene puta zikin kuttuna.

Eta berandu egitea bilatu barik

laztan ostuetan astiro-astiro

                  halaxe galduko ginateke;

garondoan darizun larruaren lur-

                              lurruna usainduz,

zure adats oraindino bustia

                          zintzurraz laztanduz,

gereziak janez, zukuak bilatuz.

Eta sagarretik berriro

          hartzekotan ja

eta kafea

            hartu barik ia

mahai gainean utzita

zu zeu jantziko zinateke

                                    presaz

eta leun esanen zenidake:

Orain ez, gero, gero;

                edo, Kabroi hori, astiro!

ene puta laztana, ene puta

                            kuttuna.