Alea
Alea
2009, poesia
120 orrialde
978-84-92468-08-9
azala: Lander Garro
Beņat Sarasola
1984, Donostia
 
2024, nobela
2019, nobela
2007, poesia
 

 

HEILIGENDAMM

 

Kamioi baten gainaldean besoak zabalduta

Ezkerraldera egin dugu bidegurutzean. Hurrengoan,

Eskuinaldera. Martxoaren 35a da. Ez dugu sekula

Jakin izan agur esaten. Nora, nola iritsiko garen

Zehazki jakin gabe zenbait material bildu dugu

Bazter batean, David Bowiek filmetan egiten duen

Lez (ilea moztuta). Ingurura begiratu dut desoseguz

(Arraroa bada ere), eta «hau Rostock da!» esan dut

Nire baitarako. Biolentzia politikoa zintzilikatu

Dute airean: terrorismoaren gramatika aldrebesa.

Espaloiei begira eman ditzakegu datozen egun

Guztiak; gauean, atseden hartuko dugu auskalo

Noren omenez. Ez ditut ikusten umeak kaleetan

«Bideoaren inozokeriak agian» aipatu du norbaitek

(Naroak). «Eztabaidarako prest egongo bagina...».

Gero esan diot, kapitalismoak garaituko gaitu.

Uraren presioak mozorroak itxuragabetu eta

Aurpegiko makillajea guztiz narrastu digu.

Nolanahi ere, aurrera egiten saiatu gara, nahiz eta

Gure xalotasunak ez digun askorako balio izan,

Balio izango. Adibidez margolari bat etor zitekeen

Bataila honen testigantza gordetzera, horrela agian

Hemendik urte mordo barru negozioa egingo dute

Gurekin. Baina kontsolamenduak zertarako balio

Dezake hemen? Eta gero gure kontraesanak aintzat

Hartzera behartzen gaituztenean munduko komedia

Negargarrienetan bahiturik amaitzeko? Arropa denda

Ireki berrietan gorri koloreko galtzak saltzen ari dira

Itxura denez. Nik (!) inguruko etxebizitza batetik

Datorren musika epela entzun dut kanpoaldean itxoin

Bitartean. Agureak eta atzerritarrak dabiltza kalean

Barrena betiko errutinari gogor atxikirik (eta zer

Iritzi duten ez dakigula). Eguraldi ona egiten du

Bainuetarako, esan dute irratian.