SYLVIA PLATHEN LEHENGUSINA

Ibilera segurua

zapaltzen zenuen espaloian konfiantza

janzkeran ere zorionaren pertsonifikazioa

jaka laranja eta niki more marraduna

lanera nindoala

balkoitik eskuaz agur egiten zenidanean.

Gure animo amilduen burkoa

telefonoz deitzean kafe bat hartzeko beti prest

bizitzarekin berak kendutakoarekin

emandakoarekin bezain esker oneko beti

inoiz ez arazo samalda leherketarik

inoiz ez kexu bat zure ezpainetan.

Aurpegi alaia, erlaxatua,

begietan epeltasun historiaurrekoa.

Eta badakizu zer den gehien izorratzen nauena?

Zu bezalakoak direla

azkenean

itotzear zeudenak uretatik ateratzeko soka hartu

eta soka horrekin

beren burua arrametara urkatzen lehenak.