JOSEMA IRUTAGOIENEN ERANTZUNA

JOXEMIEL ERREPARATZI

        ( d, h )

Eskuare zaharrari begiratzen -diozu-

irribarre xamurra ezpainetan.

Gure arbasoak -diozu- benetan

bizi ziren urtaroen joan-etorrien altzora,

olo soroen antzera omen zihoazen egunak

urrezko edertasun apurrak utziz;

jakinduria oraindik ere

gizakiengan haragitu zitekeen aukera zen.

Lurra lagun, aitzurra utzi, zutitu

eta ortzira begiratzen zutenean, urbegi baten gisa

iragaten zituen denboraren ardatzak,

ametsak ekartzen zituzten etxera

ganbarak belarrez bezala betetzeko,

artazuriketan harilkatzen zituzten gero

ilunpeen eta argiaren mugetan.

Eskuarea utzi eta ingurura begiratzen duzu:

soroek larre diraute

eta irribarrea jelatu egin zaizu eskuetan

orratzik gabeko erlojuaren modura.

Gaur -diozu- hitz

baliogabeetan neurtzen da mundua

eta denbora gobernadore faxista da

badu non ikasi, bai;

ez da sekula sufrimendua hain hutsala izan

ez eta horren bizitza beste;

egunen zakarrontzira abiatzen dira

gure egunak

ez itzultzeko.

Ez zaitez engaina

esana du gure Arregik

Diaz de Herediak, bizitakoaren nostalgia

kontseilari maltzurra da,

are maltzurragoa bizigabearena baldin bada.

Nik ere ez dut inguratzen nauena maite

eta ametsei dagokienez...

nik bezalako batek

zein aukera zuen aberri galdu horretan?

Argienera: ihesa

Hoberenera: gezurra

Makurrenera: buru-hilketa.