Poesia kaiera
Aurkibidea
Aurkibidea
Betetasuna (XXXIII)
Maitasun-poemak
Aizak: ni itsaso lokartua bezalakoa ninduan. Hik iratzarri ninduan, eta lehertu duk enbata. Nire olatuak astintzen ditiat, ontziak hondoratzen, zerura igo eta izarrak zigortzen; gero, lotsatuta, neure tolesturetan ezkutatzen nauk; erotuta, neure arrainak hiltzen ditiat. Ez iezadak izuz begiratu. Heuk nahi izan duk.
Plenitud (XXXII) – Poemas de amor
Oye: yo era como un mar dormido. Me despertaste y la tempestad ha estallado. Sacudo mis olas, hundo mis buques, subo al cielo y castigo estrellas, me avergüenzo y escondo entre mis pliegues, enloquezco y mato mis peces. No me mires con miedo. Tú lo has querido.