Hitz nahastuak

Nire zortzi deiturak ez dira euskaldunak.

Nire euskara ez da garbia.

Nire hitzak ez dira txukunak.

Nire sinesmenak ez dira eurenak

hala ere

Euskal Herria sortzen ari gara.

Nik hasiera eman nion,

zuk bukaera eman zenion          Zerbaiti.

Zulo zuri luze bat,

auto biribil beltz bat.

Haiek ez dute gure hitza ulertu.

Behin eta berriro,

lur galduaren bila mugitzen gara.

Itsasoko ur sakonetatik

arrain handi bat irten da,

arrainarekin kaioaren habiara noa.

Jan,

egunero jaten dut,

edan, beti,

arnasa

egunero ukatzen didate.

Inork ez du itsasoaren hondoa jo,

ez eta poetaren fantasia ito;

baina ez dugu poemarik,

ez dugu fantasiarik.

Poetaren fantasia zapaldu

poetaren fantasia beztu dute.

Kaioaren habiara heldu naiz,

ez naiz gehiago hemendik mugituko,

amets horretan murgilduko naiz.

Inork ez du

Anbotoko Damiaren fantasia indartsua isilduko,

Damiaren hegada luzeak

Saforen begirada larritua lasaituko du.

Zuk hasiera eman zenion,

nik bukaera eman diot          Zerbaiti.

w1977