Il aiz ta ez dakik... Baina egia duk!

Ire begi oien argi izpia itzali

ta ire ezpain gorriok marguldurik dituk,

ta benetan il aiz, gazte maite ori.

Lore samurra intzan zimeldutzekoan...

Tximeletak lore zurienari lez,

neskatil lirainak musu egitean

oroi-arra barnen utzi zoritxarrez.

Ordutik bost bidar udazken aizeak

zugaitzen orriak aldatu baititu.

Biotz barru dana ar beltzak iana daukak

ta arpegiz mardula lagunei iruditu.

Il aiz ta ez dakik! Baina, egia duk.

Ire begi oien argi izpia itzali,

ta ire ezpain gorriok marguldurik dituk,

ta benetan il aiz, gazte maite ori.

Urtxindor maitea txioka negarrez,

ilobiruntza neuk eramatekoan,

ta zeruko izarrak begira saminez

ilargi-argitan lurra ematean.