PROFETAK

Akaso betidanik jakin izan nuen ziotena:

Baita mezulari goiztiar horiek ere

Zeuden liburuetatik nire bizitzara etorritakoak,

Inoiz mintzatu ez zitzaizkion makina eder horiek

Mutiko ttikia gurle bihurtu ondoren

Burgoitzen zuen izenen laztasuna irakatsi ziotenak;

Maitasuna zen sekula ozen esan ez zuten hitza

Irudi batek itzul ez dezakeena bailitzen.

Eta beranduago Leku Ona ehizatu nuenean

Abandonatu berun-meatzeek atzipetu zituzten;

Kupidarik ez adiktoaren begietan,

Haize-motor herdoilduak ez baitzion inoiz irakatsi

Nabarmenki trebeegi zenari, Beranduegi esaten:

Beren lotsagabezia goresteko modua baino ez zen,

Horixe zen neronek ez nekiena, liluratuta bainengoen

Beren erantzunezak «Itxoin» marmartzen zuen bitartean,

Eta piskanaka irakatsi zidaten, bortxarik gabean,

Eta beren inguruko paisaia guztiak

Zu esistitzen zinelako froga,

Barera egin zuen.

                  Egia zen.

Orain badut erantzuna,

Liburuetara itzuliko ez den aurpegiak emana

Eta bizitza osorako galdetuko didana, eta Lekua da,

Non ukitzen dudan oro besarkadara mugitzen baita,

Eta ez baita begirada ilaunaren pareko gauzarik.