«Obra hau Carabanchel-eko espetxean nengoela idatzi nuen baina idaztea askoz aurretik pentsatua nuen. Sorreran bi iturri ditu antzeslan honek: batetik izenburua bera eta bestetik berriz gaia. Bi iturriok obra honetan elkartzen dira azkenik. Antzeslana Cuba Espainiako kolonia zen garaian garatzen du. Niri kontatu zidatenez, garai hartan heriotz zigorrak betearazteko borrero bakarra omen zegoen irla osoan. Eta hau La Habana-n zegoen, beraz borreroa herrietara joan beharrean, zigortu guztiak La Habana-ra eramaten omen zituzten. Itxuraz txino batek amodiozko hilketa bat burutu eta La Habana-ra preso zeramatelarik, honek ihes egin omen zuen. Txinoa zeramatenei arazoa konpontzeko aterabide bakarra bururatu omen zitzaien, txino auzora joan, edozein txino espetxeratu eta hau borreroen eskutan utzi honek heriotz zigorra bete ahal izateko. Honelako kusuak Cuban ezezik Californian ere gertatu omen ziren».

Alfonso Sastre