EZKUTUKO MAITEA

Neuk ere izan nuen ezkutuko maite bat

zazpi edo zortzi urte nituela.

Berak ez zekien ezer.

Ez nion inoiz ezer esan.

Irribarre bat zen harekin zubi bakarra.

Duela gutxi amets egin nuen berarekin.

Girnaldak, zaldi urdinen urrezko iduneria.

Bazterrera eraman eta itaundu zidan:

«Ondo ibili haiz munduan barrena?

Zorterik izan duk?».

Ezetz esan niola uste dut.

Eta abismora erori baino lehen esan zidan:

«Beti jakin dut maite nauzula».

Ez dakit atzera itzultzea zilegi zaigun,

albo batera lagatako bidegurutzeak

berriz aukeratzeko modurik badugun.

Baina egia da lantzean behin

iraganean sentitutakoa egiazko bilakatzen dela,

amiñi batean bada ere.

Ametsetik astebetera

elkarrekin topo egin genuen kalean.

Girnaldak, zaldi urdinen urrezko iduneria.

Ez zuen elkarrizketak

ametsaren antzik izan.

Hainbat urte lehenago bezala,

irribarre bat gorabehera,

ez nion ezer esan.