Poesia kaiera
Poesia kaiera
Rosalia de Castro
itzulpena: Koldo Izagirre
2017, poesia
64 orrialde
978-84-17051-04-4
Rosalia de Castro
1837-1885
 
 

 

 

Ezkontzea ona dela dinozu

eta santua, halan izango da

baina deabruak berak tentatu arren

San Antonio ez zen ezkondu

 

Penitentziak albait gehien

zilizioak zenbat gura

baina ezein santuk, nire ustez

ez zuen eroan nahi izan

ezkonduen gurutze astuna

 

Hainbeste laudatzen

eta idazkiak leiduten dizkiezun

aita santuen artean

inork ez zuen izan gura

horrelako lupetzan lohitu

bere oin bedeinkatuak

 

Egokira edo iruntzira

ezkontzea urka-bilurra da

infernuko tentazinoa.

Baina egingo naiz ezkondu...

Izan be, neguan ez izatea hankak nork berotu…!

 

Decides que o matrimonio / é santo e bueno. Seraio; / mais non casou san Antonio, / por máis que o mesmo demonio / tentouno a face-lo ensaio. // Celicios, cantos poder; / penitencias, a Dios dar; / mais santo n’houbo, a meu ver, / que dos casados quixer / ca pesada cruz cargar. // Nin os santos padres todos, / de quen tes tantos escritos / e alabas de varios modos, / quixeron naqueses lodos / meter os seus pés benditos. // Do direito, do rivés, / matrimonio, un dogal es; / eres tentazón do inferno; / mais casarei... pois no inverno / ˇnon ter quen lle a un quente os pés!