Urhozpeletan mila apo nabar

kroaka ilargi zehatzari;

isurtzen hasia, horretan

segituko zuena, isiltzen da,

zentzuak hausten dizkit

aparra desegin

nahi gabe jardun behar...

Zenbait jende, eraikuntza,

fetxa, bizi, eredugarri

eta mugikaitzetan ezin sinistu

Ezer ez da behar hainbat haundi,

tente irauteko sorbaldan,

haren pean zerbaiten

espasmo eta dantza

irakiten gainezka