LEHEN ZATIA

 

 

Lehen agerraldia

 

(Oihala idekitzean: ilunpean.
SU TA FU, BEÑAT eta BERE BURUA salbu,
denak taula gainean dira
— EBARRIZTE geroxago sartuko da.
Mintzatu bezain laster, jokolaria argitua izanen da).

 

EBARRIZTSA: (KIKENPUTZi) Bi arroltze aski ditut gaurko. Suspirosak jada lau eman daazkit... beste hiru berriz bildu ditut...

KIKENPUTZ: Nihaurek emanen nauzun ba dotzena osoa beharrez...

EBARRIZTSA: Milesker Kikenputz anderea bainan... nahiago ditut herriko etxe guzietarik bat edo bi. Bakotxek badute beren gustua ta...

KONPLIKAZION: Jainkoak begira gaitzala gormant izaitetik eta arroltze hautatzetik.

KIKENPUTZ: Ez holakorik erran Konplikazion... Zuk ezagutzen liferentzia he arroltze batetik besterat... Zer den jakitatea bestenez...

SUSPIROSA: (Basoak eta botila ekarriz mahainerat) Zinez behar dik Ebarrizteren emaztea izan... Nere moleta merkeago badiak to!

PETTE: Badakinau Badakinau... Solasarena bederen badiun hola! Ez dea hala Bekain Beltz.

BEKAIN BELTZ: Hoinbeste ere ez dik merezi kixkilkeria horrek.

 

(Hortan EBARRIZTE sartzen da denak agurtuz)

 

EBARRIZTE: Agur Jaunak...

BEKAIN BELTZ eta PETTE: (Boneta kenduz) Baizurie Ebarrizte jauna.

EBARRIZTE: Agur Supiriosa Etxeko Anderea.

SUSPIROSA: Hain zira okupatua Ebarrizte Jauna, plazer egiten daut zure ikusteak.

EBARRIZTE: Ez zure ikusteak emaiten dautan bezenbat, segurrenik ere... Zuek ere egonki (PETTEk BEKAIN BELTZi).

PETTE: Ene adinean ardura hemen atzemanen nauzu.

BEKAIN BELTZ: Hau ere noiztenka on... Sobera kalte (Basoa erakutsiz).

KIKENPUTZ: Zu zure emaztearen bila jina... Nere arroltzetan da.

EBARRIZTE: Pentsu nuen ez zitakela urrun... Eta zuk Intziriazion anderea errematisma horiek beti kexu.

INTZIRIAZION: Aah... Jainkoak begira zaitzala errematisma ukaitetik.

 

(Ixtano bat BOTZ OFF bat entzunen da horren denboran
gure zazpi lagunak geldirik egonen dira...
araberako jestu batzu eginez noiztenka)

 

BOTZ OFF: Horra zer jende arte goxo eta beroan, behar zuen sortu, Beñat Pekogainek antzerki huntako gizon guziz xelebreak; abendoko gau ilun eta hotz batez...

DENEK: Brr... brr...

BOTZ OFF: Bainan betiko errana da... Neguan sortu landare eihartiak... primaderan egiten punpiak.

DENEK: Ba, ba...

BOTZ OFF: Eta horrela Eguzkiak erre eta haizeak pelatu lur ingrat hortan Beñat Pekogainek egin zituen bere lehen urratsak biziaren gauean... aurkituz zonbait aldiz bere inguruko jende xume, ezti eta xerbitxu emanen artean goxotasun erreinu bat... adixkidetasun irriño bat... Eta segur bazuen holako baten beharra gure Beñat Pekogainek, bere bidearen kausitzeko mundu lohitei hortan...

SUSPIROSA: Bon! Luzaz egon behar duguia ba tetele horren beha?

BEKAIN BELTZ: Hainbeste aipamenik gabe jin gituk mundurat gu!

KIKENPUTZ: Uste duzu norbait inportant dela Ebarrizte Jauna.

EBARRIZTE: Bakotxak badugu gure inportantzia... Jakin beharra dena da... Zer inportantzia hartuko duen Beñat horrek.

PETTE: Hori bestek bezala araiz, behabada gehiago, segurrenik ere guttiago... ez dea hala Konziderazion?

KONPLIKAZION: Jainkoak begira gaitzala behar baino inportantzia gehiagoren ukaitetik.

EBARRIZTSA: Nago bere arroltzek zer gustu ukanen duten.

PETTE: Naski laster jinen ziakok Ebarriztsa arroltzeka.

BEKAIN BELTZ: Bere senarraren gustukoa balin bada ba...

EBARRIZTE: Zer nahi gisetarat jakin dezala, Beñat Pekogainek, gogotik errezebitzen dugula... bere lekua baduela gure artean... ez badu sobera hartu nahi bederen.

SUSPIROSA: Ene ostatuan hastekotarat, nahikoa baduke... Ez nau ni puxulatuko.

KIKENPUTZ: Ez ahal da buru bero horietarik izanen araiz... zure ustez Ebarrizte Jauna... (DENAK ateratuz).

EBARRIZTSA: Nik laster jakinen dut zer kalitatezko gizona ditaiken... bere arroltzetarik.

 

(KONPLIKAZION bakarrik gelditzen da ixtaño bat.
Uxtu bat eta ohartzen da DENAK ateraiak direla. Ateratzen da)

 

 

Bigarren agerraldia

 

(BOTZ OFF — BEÑAT — SU TA FU).

 

BOTZ OFF: Onaixtian hasia segitzen dugu...

                Orai Beñat Pekogain personalki agertuko zauku (Musika egoki bat... nehor ere).

                Orai Beñat Pekogain personalki agertuko zauku...

                Beñat Pekogain...

                (Delako musika egoki hura... BEÑAT sartzen da iduri eta botatua) Beñat Pekogain beraz sortua Abendoko gau hotz batez jada errana dugu... lragan zuen gaztetasun bat arras normaJa eta ez dugu hortaz luzatuko... Nahiz garrantzitsua izan memento hori... bainan nehorek ez du horri kasu egiten... Bakarrik... Beñat Pekogain orduan ideki zen bere inguruko munduari... bere herriko tira biraz... Orduan zuen ere ezagutu bere bizi guzian adixkide min ukanen zuen Su Ta Fu... Eta hemendik aintzina kundatuko dautzietegu biziko zepo eta minkeria guziek hautsiko ez duten adixkidetasun hori... Beñat Pekogain eta Su Ta Fu-ren ixtorioa... Beñat Pekogainen begiekin ikusirik... Eta orai beraz ixilduko naiz eta utziko ditugu bi lagunak bakarrik beren gazte denborako ilusio eta amentsekin beren barneko desira Sekretuenekin... bizi latz baten aintzinean... beren lekua, beren xokoa egin nahiean, besten artean, beren ideia berriak nahiz partekatu bestekilan. Bai bide dorpea daukate egiteko bainan gazte dira hori dute beren harma bakarra... gazte dira gazte.

SU TA FU: (Brau sartuz) Bai Beñat gazte gituk gazte indarrez, ideiaz eta amentsez beteak... Bizi guzia gure aintzinean diuk eta nahi badugu denak esku... Herri hau aldatuko diuk, azpiz gora ezarri, behar balinbadugu ere, gostaren gosta, denak zoriontsu eta libro izan ditezen...

BEÑAT: Uste duk gure hertarrak zinez gaizki direla?

SU TA FU: Bixtan dena gaizki direla beren usaia murritz eta apaletan preso... Bai usatuak dituk beren bizi gustu gabekoari eta ez die sekulan jastatu berek altxatu bizimolde justu eta libro bati.

BEÑAT: Zendako ote? Zerk debekatzen diete holako Sukrezko bizi juszua?

SU TA FU: Zerk? Ez, ez dik erran behar zerk behar dik galdegin nork. Nork?

BEÑAT: Ah bon orduan nork?

SU TA FU: Nork Nahi duk jakin Nork? Nork egiten duen hemen aro ederra ala txarra... Nork dauzkan hemen podere guziak Noren ganik behar den pasatu den mendreneko gauza ttipiaren ukaiteko... Nork atxikitzen dituen jende guziak Jume, bakotxa beren kortxilan... bera denen buru egon dadin?

BEÑAT: Be harek (erakutsiz EBARRIZTEren lekua).

SU TA FU: Bai harek... harek... harek du egundainotik leku hori ukan eta atxiki, eta nahiko du sekulakotz atxiki... harek du gure herria den bezala ezarri edo utzi ezartzerat gauza bera baita... harek du gure herria hiltzerat kondenatu agonia luze batean... bere lekuaren atxikitzeko eta azken mementoraino, gure herriaren azken hatsaraino egonen da bere lekuari loturik... baitaki herri hau bere baitarik berriz bizi baledi bere Tokia, bere poderea gal lezakela. Bai Beñat hori diau bota behar gure herriaren eta hertaren arrabiziarazteko.

BEÑAT: Badiuk lan orduan... Ta antzina Jauntto horri bilo bat hunkitzea salbu denak dire kontra jazartzen zaizkik... Beren zorionarendako ari girela erraitea ez duk aski izanen.

SU TA FU: Badakiat Beñat... baina guk badiuk bestek ez duten gauza bat... Badakiuk arrazoin dugula... Eta gure hertarrak horri ohartuko dituk hura bota orduko. Hortakotz gaur Beñat abiatzen gaituk bide luze batean. Zin egin dezagun bururaino heldu arte ez dugula etsiko.

BEÑAT: Zin egiten diat!

SU TA FU: Zin egin dezagun gauaz, egunaz eta gauaz borrokatuko girela irabazi artino.

BEÑAT: Zin egiten diat!

SU TA FU: Zin egin dezagun ez dugula deus onetsiko ez galdeginen hari (EBARRlZTEren lekua erakutsiz) behar ordu gorrian izanik ere...

BEÑAT: Zin egiten diat!

SU TA FU: Zin egin dezagun ez dugula barkatuko Jauntto hori bere azken podere xortaz zintzatu arte.

BEÑAT: Zin egiten diat!

SU TA FU: Zin egin dezagun gure inguruko jendek ez gaituztela epelaraziko gure delibero beroetan.

BEÑAT: Zin egiten diat!

SU TA FU: Zin egin dezagun ez dugula besteen erraner kasu eginen, ez dugula deus hautsi mautsirik onartuko, geroan gurea gogoan beti ibiliko girela.

BEÑAT: Zin egiten diat!

BIEK: Zin egiten dugu!

SU TA FU: Oraitik haste Jakin zak Beñat ene konfiantxa osoa badukala. Beste guzietaz futitzen nuk, bainan hi ene anaia baino gehiago haiz, Beñat Pekogain!

 

 

Hirugarren agerraldia

 

KIKENPUTZ: Hi haiz Bernard Pekogain... Ni nuk Kikenputz... Hire familia untsa ezagutzen diat... Aah hire familia zer familia, hura familia... Adixkide gituk gero, adixkide haundiak. Betidanik elgarrekin kurutzatzen gituk... Eta hik zer egiten duk deia?

BEÑAT: Euh nik (partitu nahiz).

KIKENPUTZ: Entzuna diat ba... Ah ba hemen bizi haiz... Baduk kuraia ba segur... Hi bezalakoak behar ditiau. He Gazte.

BEÑAT: Barkatu Kikenputz bainan.

KIKENPUTZ: ...Gu ere gazte izan gaituk denboran... ba ba... Zer adin duk deia?

BEÑAT: Hein, zer adin be...

KIKENPUTZ: Ba ba... hori hori adin ederra... ederrenetarik... gureak egina dik... nahiz beti hor giren eta oraino prunt gero... Ago bainan hi eskolatua haiz ez? Hori hori gauza ona... ez dea hala Inzpirazion?

INZPIRAZION: Jainkoak begira gaitzala, burua zapartatzeraino eskolatua izaitetik.

SUSPIROSA: Eskolak gaizoa ez dik asto bat zaldi bilaka arazten... Gu guttiagorekin gelditu gaituk bainan ez zakala uste izan hitz ederrez ilusituko gaituzkala.

KIKENPUTZ: Oraiko egunean eskola beharrezkoa dun Suspirosa... gure denbora joan dun bainan behar ere hor ginduen Ebarrizte besteñez.

SUSPIROSA: Ba harek ere behar ere, gu bezalakoak baditin bestela ez zian dituen karguetarat helduko...

KIKENPUTZ: Ezagutzen duk he Ebarrizte.

BEÑAT: Ba, ba, ba.

KIKENPUTZ: Nola ez gaituen laguntzen he.

BEÑAT: Ba ba (hau nekez).

KIKENPUTZ: Ta bere emaztea, ze kuple xarmanta xinplea... gizona aferetan.

SUSPIROSA: Emaztea alferrezkoetan... beste ttula hura...

KIKENPUTZ: Holakorik erran behar ere Ebarriztetaz eta bere emazteaz. Harek segurik denendako ele goxoa din... bisitak egiten ditin.

SUSPIROSA: Hemen hastekotarat ez din zangorik sartzen... alta jiten ahal dun ene bisitatzerat hunarat denak gomit ditun... Konprenitu duk Beñat... Hik berdin zerbait hartuko hunaz geroz!

BEÑAT: Euh, ba, ba.

KIKENPUTZ: (Ahapetik BEÑATi) Suspirosa beti hola duk bainan ez dik erraiten gogoan duena... he... Ez dea hala Konfirmazion.

KONPLIKAZION: Jainkoak begira gaitzala gogoan dugunaren erraitetik...

 

 

Laugarren agerraldia

 

(Gizonen aldi: BEÑAT — PETTE — BEKAIN BELTZ —
Errepikendako EMAZTEAK ere junta ditaizke).

 

PETTE: (jarriz eta trago bat hartuz) ... Aah emazteak partida dituzka ba... Alta usatu beharko duk... Ago hi Benat Pekogain!

BEÑAT: Ez, ez, arraz ez... Beñat Pekogain.

PETTE: Beñat, Benat ala Bernard berdin duk ba! Denak entzunen dituk... Orai artio Bernard entzun dukek... Sarri lanean hasiko haizalarik peongoan... ezkontzen balin bahaiz edo ez funtsian... besten erronkan sartzen balin bahaiz ixtoriorik gabe eta xantza kotsiarekin zerbait kargutarat heltzen balin bahaiz herriaren heinean orduan Beñat izanen haiz... Bainan ago gustian ni bezala kurkuiltzen hasi eta... arduraxei heldu balin bahaiz ostatu zilorat... orduan erdi trufan Beñat erranen dieteie... (Hor PETTEk pertsu batzu kantatuko ditu, eta errepika SUSPIROSAk eta KIKENPUTZek).

PETTEren pertsuak:

              Hiretako bainago

              estimu haunditan

              Zonbait kontseilu nahi

              deizkiat gaur eman

              Jakitate baitugu

              gure adinean

              Hire lekua hemen

              hik egin dezakan

              Untsa kusia izan

              hadin herri huntan

 

Errepika: Agert hadi beti

              Euskaldun Fededun

              Ni bezala heltzeko

              Sindika Fabrik Pabillun

 

              Entzunen tuk zonbaitzu

              goratikan mintzo

              Nahiz abil agertu

              dituk zinez zozo

              Nere kontseilua duk

              aldi oroz ixo

              Norat hartuko duen

              haizeak ago so

              Kaskodun batendako

              haiz hi pasatuko

 

              Itxurari’re behar

              ziakok berea eman

              Elizan agert kartsu

              alegera plazan

              Ele goxoa jakinez

              nor dukan parrean

              Aroa eta besteak

              solasgaitzat ukan

              Besteak mintzaaraz

              hik deusik ez erran

 

              Kontseiluan sartzeko,

              ez nuk ni akitu

              Bi gauza bainintuen

              hatsarretik esku

              Familia haundikoa

              lista onean sartu

              Denborak gaitikako

              lana egin baitu

              Medaila batekilan

              nauka ni ateratu

 

Hiztegia

Sindika: Kontseiluko alki bat oso preziatu. Hori da okupatzen lur komunaletaz (Larrañeko Sindika).

Pabillun: Kristo Reiez, prozesione denboran lau gizonek atxikitzen dute aterbe bat apezaren eta bihotz sakratuaren gainean.

Fabrik: Hori da elizako diruaz arduratzen herriaren mailan.

 

 

Bortzgarren agerraldia

 

(BEÑAT — BEKAIN BELTZ.
Kantua bururatzean DENAK ateratzen dira eta
BEKAINBELTZ sartzen da alegia deus ere ez).

 

BEÑAT: Zer gizon alegera bere adineko...

BEKAIN BELTZ: Zaharrak elakari ederrak dituk... Bainan zer eginen dute haiek mundu hunen zaintzeko gorri zikin horietaz?

BEÑAT: Gorriak?

BEKAIN BELTZ: Gorriak ba gorriak gure etsaiak... etsairik haundienak... lehenak Aljerian ikusi nintian... gorri beltxaranak ez segur hoberenak.

BEÑAT: Aah Aljeria egin duzu.

BEKAIN BELTZ: Bai mutikoa han diat ikasi mundu hunen berri... Mundu huntan edo gu edo gorriak nagusituko dituk... Jakinzak erratz ukaldi on baten pasatzearen beharra balitakela... Behin irabazi die. Bainan ez bi aldiz ez...

BEÑAT: Uste duzu landder haundian girela?

BEKAIN BELTZ: Landder gorrian... gure artean ere baduk gorri bat... ez ziakok iduri hari ohartuak girela... bainan tronpatzen duk haundizki tronpatzen...

BEÑAT: Nor hori nortaz mintzo zira?

BEKAIN BELTZ: Sutafu ikusten duk nor den Sutafu?

BEÑAT: Ba adin berekoak gira... ezagutzen dut...

BEKAIN BELTZ: Nik ere ezagutzen diat... hobe dik Jume egoitea harek... harek eta bere idurikoek... Manera guziz laster haier ohartuko baigira...

BEÑAT: Ez duzu dudarik.

BEKAIN BELTZ: Ez eta ez ukanen ere gorrien aintzinean... Eta hik ere hire egintzak kontseilu hau... Herri huntan nahi balin baduk zerbaitetarat arribatu, hastapenetik untsa egintzak hire hautua... Mezan ibiltzea... denekin untsa izaitea... hori nere adinekoentzat untsa zian... hire adinean ez dik inportantziarik nahiz itxurarena behar den egin. Gaineratekoendako... gure laguntzarekin nahi dukanerat heltzen ahal haiz Beñat Pekogain (erakutsiz EBARRIZTEren lekua).

 

 

Seigarren agerraldia

 

(BEÑAT — EBARRIZTE — EBARRIZTSA).

 

EBARRIZTSA: Orduan hasi zira lekukotzen gure multxo pollit huntan Beñat Pekogain uste dut...

BEÑAT: Ba, ba, Beñat Pekogain.

EBARRIZTSA: Ni Ebarrizten emaztea naiz... eta hara abiatua nintzan bisita baten egiterat... Ebarrizte ezagutzen duzu dohaikabe ene senarra da... Zertaz mintzo ginen deia... ah ba hemengo jendeak zinez xarmantak dira... bixtan dena kanpotik hola so egin eta, doi bat arruntak emaiten dute bainan urbiletik ezagutzen dituzularik ohartzen zira zinez egiazkoak direla autentikoak... Ba ba.

BEÑAT: Ba, ba...

EBARRIZTSA: Eta nere senarrari nion besteñez zer xantza... ezagutzen duzu ene senarra Ebarrizte Jauna... Zer xantza ginien besteñez hemen izaiteaz... holako jende maitagarrien artean... hemen bazindaki zonbat maitatuak giren... ez dugu jakiten ahal hortako ene senarrak... Ebarrizte Jaunak bere zazpi egin ahalak egiten ditu denen laguntzeko beren paperetan... obra egiteko eta...

BEÑAT: Ah bon...

EBARRIZTSA: Ba, badakizu ene senarrak kargu haundiak baditu gero... bainan ez zaio bururat joan... ez xinplea egon da... Segur nuzu zuk ere zerbait laguntzaren beharra bazinu zuretako berdin egin lezakala... Zeren eta jende ainitz ezagutzen du gero ene senarrak...

BEÑAT: Ebarrizte Jaunak.

 

(Hortan EBARRIZTE bera, personalki sartzen da)

 

EBARRIZTE: Zer ari zira mutiko gaixo horri kundatzen?

EBARRIZTSA: Oh zu zira ene senarra...

EBARRIZTE: Bai eta nahi nuen preseski mutiko horrekin mintzatu ordu zeno...

EBARRIZTSA: Untsa untsa... uzten ziuztet... Badakizu (BEÑATi) nik ez dut tutik konprenitzen ene senarraren aferetan. Joanen naiz beraz nere bisitañoen egiterat... Badakizu egitatea... Zer litaike mundua egitaterik gabe... zer da ederragorik?

EBARRIZTE: Dudarik gabe... bainan heingoitik mutiko hau xifritua dago jakin nahiz zer erran nahi diodan.

EBARRIZTSA: Banoa, banoa, ene senarra... Ikus artio Beñat... zinez laketu naiz zurekin... (abiatzen bezala da)... Aah ene senarra arroltzeak gaur nola nahi dituzu. Ainitz kasu egiten diot gero ene senarrari...

EBARRIZTE: Usaian bezala... usaian bezala (lagunduz kanporat). Ene emaztea hara... ezagutzen ez duen norbait ikusten duelarik... enfin... zertan ginen...

BEÑAT: Ba omen zinuen zerbait neri aipatzeko ordu zeno.

EBARRIZTE: Ah ba justo!... Hara ez diau elgar biziki ezagutzen... Toka artzen ahal gaituk ba!

BEÑAT: Ba, ba... nahi baduzu.

EBARRIZTE: Bon... jakina dutanaren arabera mutiko intelijent bat haiz... ba, ba... Ez deat hori erraiten hire hantzeko, ez... Intelijenta haiz eta arras guti gaituk hemen ohartzeko nor den hala edo ez... Horiek hola beste gauza bat ere jakin dut.

BEÑAT: Nitaz ainitz gauza badazkizu ororen buru... hau ona ote dea ala txarra berdin!

EBARRIZTE: Txarra ez... ona denez geroak erranen hori... Su Ta Furen laguna haiz lagun haundia.

BEÑAT: Ez ahal dautazu erranen gaizki dela?

EBARRIZTE: Nik erranen gaizki dela ddia ddia... Beharrezkoa da lagunen ukaitea eta haien defendiatzea... Egia da ere ez dela nola nahikoa Su Ta Fu. Badu bertute... Badaki zer nahi duen eta zer ez eta ez du deus gogoz kontra eginen... Haatik... funtsian berari erran niakoan ez da hain ongi ikusia hemen gaindi... Badakik hemengo jendek ez ditie maite denak aldatu, harrotu nahi dituztenak ez... Nik nere partetik haren ideiak errespetatzen ditiat harek nereak egiten ditueno... Hori erran niakoan berari... hiri erran dituztan bezala xinpleki gizonki... eta ez dakiat zer zuen egun hartan zer nahi erran ziakan eta utzi nintian... alta ez niakoan minik egin nahi... he hala duk!

BEÑAT: Ba, ba...

EBARRIZTE: Bon, ikusten diat hi gogo oneko mutikoa haizela... Beharrez arrazoinka dezakek Su Ta Fu ordu deno... Egia duk denak gaizki doatzila... Ni ere horri ohartua nuk... Bainan hemen bezalako herri ttipietan gauzak ez dituk egunetik bihamunerat aldatzen ahal... Ene karguekin badakiat horren berri nik... Hortakotz zerbait arrangura balin baduk haugi gustian ene ikusterat... aise nahiago diat besten ganik jakiteko orde... hihaur jiten bahintz...

Ni ere hire adinean hola hola nintian eta egun batez joan nintian ene oraiko karguak zituenaren ikusterat hea zer ziren komedia horiek eta... Eta badakik zer erran zautan?

BEÑAT: Ez, eh...

EBARRIZTE: Erran ziakan «ni ere hire adinean, Ebarrizte... hola hola nintian eta egun batez joan nintian ene oraiko kargua zituenaren ikusterat hea zer ziren komedia horiek eta badakik, Ebarrizte, zer erran zautan!».

Ez nintian arrapostuaren beha egon... konprenitua nian. Eta hik...?

BEÑAT: Ba, ba... ba...

EBARRIZTE: Hortakotz ez dik balio oihuka zalapartaka ibiltzea... ez, ez... haugi ene ikusterat... Hitan badiat konfiantxa, konfiantxa eta esperantxa haundia... Beñat...

 

 

Zazpigarren agerraldia

 

(BEÑAT — BERE BURUA).

 

BEÑAT: Zin egin diat alta besten erraner ez nuela kasu eginen... bainan gaizo Su Ta Fu dudak ari zaizkiak beti eta gehiago sartzen... Orai bakarrik nuk... nere dudekin... Nere burua madarikatua ote dea?

BERE BURUA: Ez, ez, Beñat... holako bat gertatzen duk ba!

BEÑAT: Nor hiut hi berriz... zer kontseilu ekarriko daitak herri huntan mutiko plaxent eta gisako bat izan hadin... Sutafuren ezeztatzea... nere adixkide bakarra.

BERE BURUA: Nik deusik... Ni hi bezala dudan nuk eta badakik zendako?

BEÑAT: Ez eta ez jakin nahi ere!

BERE BURUA: Erranen deat hala ere... ni hire burua nuk.

BEÑAT: Ze.

BERE BURUA: Hire burua nuk...

BEÑAT: To zer dugu hau berriz... hi ene burua... orai izaitekotz herriko apezaren edo holako zerbaiten beha nintian bainan holakorik... Ah konprenitzen diat... ba beste molde bat dukek ene hobekiago enganatzeko.

BERE BURUA: Ni hire burua nuk, hik nahi ala ez...

BEÑAT: Ago ixilik... ez dik balio, ez hiut sinesten, ddia, ddia, ze ala ez nuk gero burutik maingu holako baten sinesteko.

BERE BURUA: Alta beharko nuk egin...

BEÑAT: Tematzen aintzina... kasko gogorra... ez dik balio hortako bururik berotzea... Ene burua haiz zendako ez entzunak dituztanen ondotik... Hi ene burua... Gisa batez plenitzen hiut, bahaki zer salsan giren ni eta nere burua...

BERE BURUA: Bazekiat bazekiat... hortakotz nuk ere agertu... Ez bahintzan salsa gorrian izan ez hindaikan dei eginen.

BEÑAT: To zer da hori berriz... Nik hiut deitu... Toto holakorik oraino... Badakik zer nahi nuen atsulutuki.

BERE BURUA: Bakarrik izan...

BEÑAT: Ba... bakarrik... Ebarrizte Ebarriztsa Kikenputz, Suspirosa, Bekain Beltz, Kontrazepzion ta besteetaz badiat aski entzunik. Asia nuk... Asia? Nahi diat ixtant bat bakarrik egon bakar bakarrik.

BERE BURUA: Bakarrik haiz, bakarrik hire buruarekin.

BEÑAT: Bon, eman dezagun hi ene burua haizela... Ez dik ez bururik ez buztanik bainan eman dezagun... Orduan lehen galdera nolaz gaur haiz agertzen lehen aldikotz?

BERE BURUA: Nolaz? ...zeren eta gaur ohartu baihaiz herri huntan norbait hintzela eta hire lekua beharko huela zaindu bakarrik hire harat hunat guziak barrendatuak zirela ikusteko zer alderdi hartuko dukan... eta beharko hintuela kunduak errendatu... hire adixkideari edo hire bizi laguner...

BEÑAT: Adixkide hori nitan fidatzen duk eta hari baizik ez diat kundurik errendatzeko.

BERE BURUA: Bai... bainan ez dakok defaut ttipi bat atzemaiten, ez hiu doi bat izitzen bere ideia harrotzaileekin...

BEÑAT: Ba orai ba... bainan zendako ez naiz sekulan ohartu besten buruaz... haiek ere badikeie ez...

BERE BURUA: Ooh ba! eta ez beti soberarik pollita... hortakotz die ere gordatzen beren burua, hik ere ikasiko duk hire buruaren gordetzen... gertatzen duk ere zonbaitzuer beren burua nagusitzen zaiela... Bainan hemengo legea duk hemengo manu bat, Manu Mindua bainan manua. Ez sekulan bere buruaren berri sala!

BEÑAT: Aah... errak eta norbaitek aurkitzen banu nere buruarekin mintzatzen zozo batendako hartuko nie.

BERE BURUA: Arrazoin duk... eta hori ez litaikek hire abantailetan beste manu bat... Ez sekulan zozo batendako pasa, beti abila agert, beti lorios, beti bitorios.

BEÑAT: Errak eta... hik denak baitazkik... denak ari zaizkiak «Haugi enekin ez besteetaz axola...» «Egin zak zozoarena... hori duk abil izaitea...» «Untsa hauta zak... hori duk kunda...» «Hitan badiat konfiantxa...» Hire ustez zoinek du arrazoin?

BERE BURUA: Oh denek... beren buruarendako! Eta hik ere beharko duk deliberatu norat hartugo dukan... Denak hiri so dituk orduan delibera laster...

BEÑAT: Ba, ba... bainan nola.

BERE BURUA: Oh errex duk... zer xekatzen duk ororen buru.

BEÑAT: Bakea... denekin bakean izaitea... eta bizi goxo baten segurtamen guziak.

BERE BURUA: Nahikeria errespetagarriak... Ikus dezagun zer proposatua zaukun.

 

 

Zortzigarren agerraldia

 

(DENAK pasatzen dira moda ibilaldi batean bezala).

 

BERE BURUA: Alde batetik hire adixkide bakarra (agertzen da SU TA FU pahaixol xehatu batekin) hitan badik konfiantxa osoa... Kasirik itsua... Denetaz gaizki ikusia duk bere ideia berri eta ausarten gatik... Nahi dik mundua aldatu, gaizoa, badikek lan eta beharko ditik jasan zonbait orzantz eta euri... Bestaldetik Ebarrizte... herri huntako gizon garrantzitsuena denak hunen eskutik pasatzen dituk bai zubenzione dretxo... Edozein laguntza galdegiten ahal zaik. Ainitz jende poderetsu ezagutzen ditik eta eman dezagun armadarat ez sobera urrun joaiteko edo batez ez joiaiteko ahalak baditik... Horrekin haizoblea segur (idekitzen du pahaixol haundi eder bat beltz beltza). Hitz bat bere emazteaz... etxez etxe ibiltzen duk edo arroltzeka edo eri eta xaharren bisitatzen. Egitatea...

BEÑAT: Eta besteak, besteak nola dira xuxen...

BERE BURUA: Xuxen xuxen ez da errex erraitea... denak elgar iduriak dira bainan bakotxak bere diferentziekin. Beti zerbat bestendako trebes... Aroa txartzen deneko denek jo aterbe bererat (EBARRIZTEren pahaixol perat denak). Iguzki delarik bakotxak bere alde tira ahal duena... Eta landder zerbait sendi dutelarik ideia berri edo usaiaz kanpoko bizi molde, denak junta haren kontra eta ahalaz lurra baino apalago ezar araz edozein molde baliatuz (SU TA FU botatzen dute kanporat)... Ebarrizteren abantailetan aldi guziz... (beren lekuetarat doatzi). Horra inguru labur eta xorrotx bat hemengo harat hunatetaz... zer diok orduan Beñat Pekogain?

BEÑAT: He... nik... Be Sutafuren laguna naiz (DENAK so egiten diote begi txarrez) ... Bainan egia da bere ideiak... beroak eta desarranagarriak direla... (hortan eztitzen dira).

BERE BURUA: Beste bi hautu gelditzen zaizkik.

BEÑAT: Uste duk bere tokia utziko daitala (erakutsiz EBARRIZTE).

BERE BURUA: Orduan iduriz hire hautua egina duk... Denena egin eta egin ahala hirea tira.

BEÑAT: Ba, ba... bainan.

BERE BURUA: Zer oraino... zerbait duda...

BEÑAT: Hara ene konzientzia ez dut gustian hala.

BERE BURUA: Ha, ha, hire kontzientzia entzun duzue zuek bere konzientzia.

 

Konzientzia kantua:

(Aldi oroz BERE BURUAk du «Konzientzia» kantatzen).

 

BERE BURUA: Kozientzia.

SUSPIROSA: Hauxe behargabeko pizia

              Kozientzia (xaharrari)

              He!

BERE BURUA: Kozientzia.

PETTE: Badiat ba haren entzutia.

BERE BURUA: Kozientzia.

B.B.: Haren partez hobe zentzia.

BERE BURUA: Kozientzia.

EBARRIZTE: Harek ez erruten arroltzia.

BERE BURUA: Kozientzia.

EBARRIZTE: Denen partez hor duzue enia.

BERE BURUA: Kozientzia.

KIKENPUTZ: Ez naiz kurios zer den jakitia.

BERE BURUA: Kozientzia.

INZPIRAZION: Jainkoak begira gaitzala haren ukaitiaz.

 

Errepika: Kozientzia, konzientzia

               Galtzaleen zientzia

               Hobe sakolan uztia

               Nahi bada gora heltzia

 

 

Bederatzigarren agerraldia

 

(Hor BEÑATek bere tokia hartzen du...

esprehatzen eta kontent da...

BERE BURUA doa bere gibelerat...

DENEK zorionezko keinuak eskaintzen dituzte

eta SU TA FU sartzen da doi bat kexu...

DENEK beren harat hunatetan segitzen dute.

SU TA FU jartzen da deizteko ttotto baten gainean

bakarrik denetarik eskartean...

Ez du arraspoturik emaiten BEÑATen keinuari...).

 

OIHALA