Poesia kaiera
Poesia kaiera
Anne Sexton
itzulpena: Harkaitz Cano
2015, poesia
64 orrialde
978-84-92468-66-9
Anne Sexton
1928-1974
 
 

 

Hildakoek dakiten egia

 

                      1902ko martxoan jaio eta 1959ko martxoan hil zen amari,

                      eta 1900eko otsailean jaio eta 1959ko ekainean hil zen aitari.

 

Joana da, diot, eta elizatik urruntzen naiz,

uko eginda hilobira doan segizio zurrunari;

bihoa bakarrik hila bere gurdiz.

Ekaina da. Ausart izateaz nago nekatuegi.

 

Lurmuturrerantz goaz. Nire burua eguzkia

zerutik desjosten den puntuan landatzea dut irrikatzen,

itsasoa zanbuluka altzairuzko atea den lekuan ia,

zain biok elkar ukitzeko. Beste herrietan jendeak hiltzen jarraitzen du.

 

Maitea, harrika dator haizea

ur kazkabartutik, eta elkar ukitzea

da barrura sartuz osoki laztantzea.

Inor ez dago gaur bakarrik.

Gizonek hiltzen dute gutxiagogatik.

 

Eta hildakoak, zer? Zapatarik gabe doaz

harrizko txalupetan. Haiek harrizkoago,

itsasoa geldituko balitz litzatekeena baino.

Eztarri, begi eta hezur-giltzadura oro

bedeinkazioari uko egiteko dago.

 

[1962]

 

The Truth the Dead Know

For my mother, bom March 1902, died March 1959 and my father, bom February 1900, died June 1959

Gone, I say and walk from church, / refusing the stiff procession to the grave, / letting the dead ride alone in the hearse. / It is June. I am tired of being brave. // We drive to the Cape. I cultivate / myself where the sun gutters from the sky, / where the sea swings in like an iron gate / and we touch. In another country people die. // My darling, the wind falls in like stones / from the whitehearted water and when we touch / we enter touch entirely. No one's alone. / Men kill for this, or for as much. // And what of the dead? They lie without shoes / in their stone boats. They are more like stone / than the sea would be if it stopped. They refuse / to be blessed, throat, eye and knucklebone.