Libreta horiko poemak
Libreta horiko poemak
2003, poesia
118 orrialde
84-95511-59-2
azala: Garbiņe Ubeda
Pako Aristi
1963, Urrestilla
 
2016, poesia
2014, poesia
2001, poesia
Libreta horiko poemak
2003, poesia
118 orrialde
84-95511-59-2
aurkibidea

Aurkibidea

LIBRETA HORIKO POEMAK. Pako Aristi

Ireki ezazu liburu hau, irakurle

Bizitza besterik ez ote den

Gaur tronpeta bat oparitu diot

Hiru gauza egiten ditut egunero

Maitasuna

Amodioaz hitz egitea

Hitzek badakite

Gaita jotzen ari nintzen

Bohemioa nire baitan bizi da

Zein alde dago

Bizitza jendez inguratuta

Atsegin dut maitasuna

Jende askoren distira

Egun ederren planeatzaile

Etortzekoak diren egunak

Eta dena jakina zaigunean

Badirudi hori izango dela nire patua

Saltzaile ibiltzen zen herriz herri

Ohean ari naiz idazten

Pertsonak, adin batetik aurrera

Politikatik esaten ez diren gauzak

Larrua jo ondoren

Ai zer plazera

Ustekabean, itsumustuan

Jadanik ezin dut gogoratu

Nola deitu sexuaren ostean

Ligatzea...

Zuk ez duzu merezi izan

Umeen gelak

Zergatik lehen

Badira eurengan argia daramaten pertsonak

Halako batean

Beti bezala sartu zen tabernan

Ni munduan nago

Militantea eskiatzera doa

Ez dut ulertzen

Eta nire poema bat noizbait

Oraina egunero jaiotzen den promesa bat da

Bere bizitza aldatu nahi duenarentzat

Banketxeak ez zaizkit gustatzen

Getariako Gaztetape hondartza

Nik ere sexuan asko pentsatzen dut

Gazteagotan deseoa

Pobre jaiotzea

Musu ematen ikastean

Enamoratuta nengoen eta

Espero dut

Inork estimatzen ez dituen liburu gehiegi

Ezagutu ditut

Nire liburuei

Nire etsaiak maite ditut

Amets bat darabilt

Egun batean begira jarri nintzen

Bizitza gure ulermenari iheska

Oroimenari bertute salbatzaileak

Gure ingurura zintzotasun apur batez

Benetan diotsuet

Ez dut inoiz zakil bat ahoratu

Gure gizartea

Nire inguruan diru asko

Urtaro bakoitzari

Beldurra ematen duen edertasuna

Sinboloen eremura

Txikitatik erakusten digute

Jadanik badakizkigu egia ikaragarri batzuek

Zure ondoan nago, maite

Mundua bakoitzarentzat

Herrialde aberatsak oso arriskutsuak dira

Orain badakit

Galiziara

Ezin dut eraman

Ez dut inoiz

Nik ere aurkitu nuen

Niregatik balitz

Prest al gaude

Ni naiz gizon bat

Haurtzaroa dut gogoan

Haurtzaroa dut gaur begien aurrean

Tipo ikaragarria zen

Concceta Probanzak oparitu zidan

Erosi: 10,45
Ebook: 3,12

Aurkibidea

LIBRETA HORIKO POEMAK. Pako Aristi

Ireki ezazu liburu hau, irakurle

Bizitza besterik ez ote den

Gaur tronpeta bat oparitu diot

Hiru gauza egiten ditut egunero

Maitasuna

Amodioaz hitz egitea

Hitzek badakite

Gaita jotzen ari nintzen

Bohemioa nire baitan bizi da

Zein alde dago

Bizitza jendez inguratuta

Atsegin dut maitasuna

Jende askoren distira

Egun ederren planeatzaile

Etortzekoak diren egunak

Eta dena jakina zaigunean

Badirudi hori izango dela nire patua

Saltzaile ibiltzen zen herriz herri

Ohean ari naiz idazten

Pertsonak, adin batetik aurrera

Politikatik esaten ez diren gauzak

Larrua jo ondoren

Ai zer plazera

Ustekabean, itsumustuan

Jadanik ezin dut gogoratu

Nola deitu sexuaren ostean

Ligatzea...

Zuk ez duzu merezi izan

Umeen gelak

Zergatik lehen

Badira eurengan argia daramaten pertsonak

Halako batean

Beti bezala sartu zen tabernan

Ni munduan nago

Militantea eskiatzera doa

Ez dut ulertzen

Eta nire poema bat noizbait

Oraina egunero jaiotzen den promesa bat da

Bere bizitza aldatu nahi duenarentzat

Banketxeak ez zaizkit gustatzen

Getariako Gaztetape hondartza

Nik ere sexuan asko pentsatzen dut

Gazteagotan deseoa

Pobre jaiotzea

Musu ematen ikastean

Enamoratuta nengoen eta

Espero dut

Inork estimatzen ez dituen liburu gehiegi

Ezagutu ditut

Nire liburuei

Nire etsaiak maite ditut

Amets bat darabilt

Egun batean begira jarri nintzen

Bizitza gure ulermenari iheska

Oroimenari bertute salbatzaileak

Gure ingurura zintzotasun apur batez

Benetan diotsuet

Ez dut inoiz zakil bat ahoratu

Gure gizartea

Nire inguruan diru asko

Urtaro bakoitzari

Beldurra ematen duen edertasuna

Sinboloen eremura

Txikitatik erakusten digute

Jadanik badakizkigu egia ikaragarri batzuek

Zure ondoan nago, maite

Mundua bakoitzarentzat

Herrialde aberatsak oso arriskutsuak dira

Orain badakit

Galiziara

Ezin dut eraman

Ez dut inoiz

Nik ere aurkitu nuen

Niregatik balitz

Prest al gaude

Ni naiz gizon bat

Haurtzaroa dut gogoan

Haurtzaroa dut gaur begien aurrean

Tipo ikaragarria zen

Concceta Probanzak oparitu zidan

 

 

Telebistarik gabe hazi zen belaunaldi bat existitzen da

oraindik gure artean,

eta horietako inork ez luke gaurko haurra izan nahi.

Gauza guztiak bene-benetakoak ziren:

hildakorik ez zenuen ikusten etxean norbait hil arte,

baina benetakoa zen hilkutxan zegoena.

Denbora pasatzea zure irudimenaren esku zegoen.

Jolasak antolatu behar ziren lagun artean.

Eta gaur hainbat zoritxarren albisterik

ez zen iristen etxeetara.

Horregatik diote haurtzaro zoriontsua izan zutela.

Belaunaldi horretako inork ez du gogoan

umetan aspertzen zenik.

Txandaka hitz egiten badakite,

jendea agurtzen lekuetan.

Gaur egun ikusten duzun adina idiota

ez zuten ikusiko bizitza osoan.

Zure orduak kanpotik

antolatuko zituen tresnarik gabe,

zeure baitatik mamitu behar zenuen denbora.

Gero telebista asmatu zuten aspermenaren kontra,

eta gaurko haurrak

telebista ikusten ere aspertu egiten dira.

Jostailuekin bi egunetan aspertzen dira.

Gurasoekin mahaian bazkaltzen aspertu egiten dira.

Gaitz larri bat eragin dugu haiengan:

irudimena lapurtu diegu, altxorrik ederrena.

Eta hori gabe bizitzen ikasi beharko dute.

Kondena horren sinboloa baino ez da telebista

gaur eguneko haurtzaroan.