Sena-ren ertzetik

saminki

oroitu ditu

poetak

Ernio azpiko

ibarrak.

Pospolo baten

garretan

erretako gizartea:

Zure historiaren

letra bakoitzak

zenbat odol tanta,

zenbat mailukada,

zenbat garrasi,

zenbat malko

xurgatu ote dizu?

Biharamunean hiltzeko

jaiotzen gara.

Bizitzaren arrazoia

arrastaka kalean

aurkitu du poetak:

Erantzun zatarra,

erabaki tristea;

soberatzen zaizkion

bertsoak

zaborretara bota behar.

Urteak joan

urteak etorri:

parrandero baten

gau eternoa;

biharamunez hiltzeko

jaio ginen

gau mozkorti honetara.

Egunkari zati bat

belaun koskoaren kontra

plantxatu eta

hozkaka jandako

boligrafo zahar batez

poetak

hau idatzi dio munduari:

«Arrastaka dabilenak

hilobia gertu.»

w1983