Aurkibidea
EUSKAL HISTORIA BERRIKO MITOA
Jon Arano
OLERKI SOLTEAK
BIGARREN OLERKI KOADERNOA
«BARNE-GABAI»
LEHEN OLERKI KOADERNOA
TXIKIA OLERKIGAI
Txikia zuen guda-izena...
Telesforo Monzon
Gurdi tragikoan
Luis Mari Mujika
Aurkibidea
EUSKAL HISTORIA BERRIKO MITOA
Jon Arano
OLERKI SOLTEAK
BIGARREN OLERKI KOADERNOA
«BARNE-GABAI»
LEHEN OLERKI KOADERNOA
TXIKIA OLERKIGAI
Txikia zuen guda-izena...
Telesforo Monzon
Gurdi tragikoan
Luis Mari Mujika
AITA BASTRES'EN OROIMENEZ
(1967)
Onatx emen, Elizak eta Euskal-Erriak ainbat zor dioten guretako seme bat, gaur edo biar, Lazkau'ko Aita Beneditarren Lekaidetxearen kondaira apur egin ba-ledi, urrezko moldetan idatzi bear litzaken izena.
Aita Agustin Bastres lapurditarra dugu, 1832'an Senperen jaioa. Euskal Erri guziak ezagutzen dun Beloke'ko beneditar-etxea onek eraiki zun, eta bertako len-abata ere bera izan zan. 1903'an, Beloke'ko aitak mugaz onuzko Euskalerrira etorri ziran igesi. Olzan (Naparroan) lau bat illabete egin ondoren, Idiazabal'en, eliz gibelean dagon etxean egin zuten goxo. Aita edo ama gabeko etxea etxe uts esan oi da, ta urte bereko udazkenean Aita Bastres abatak, Beloke utzi ta Gipuzkoako bidea artu zun. Idiazabalera zetorren bere seme erbesteratuei bizitz-bideak egiteko prest. Etxe berrian zenbait aste edo il igarota berriz Belokera itzultzeko asmoa zekarren nunbait. Jainkoaren izkutuki edo misterioak nork igerri ordea? Jainkoak beste burubideak zerabilzkin: aspaldidanik Lazkau'ko Beneditar sendiaren oinarri izateko begiz jota zun. Eta, ala, Idiazabal'era etorrita laister elbarriz il zan. Iru-lau urte geroago, Lazkau'ko lekaidetxe zarrean kokatu ziranean, Aita Bastres'en gorputza berekin ekarri zuten. Gorputz au izango da, gero urteen joan-etorrik zugaitz-sendo, sendi-aundi egingo zuen azi usteldua.
1955'an Beloke'ra eraman zituzten bere gorpuzkiak.
Jaio ta azten ikusi zindun
sorlekutik urrun, arrotz,
zu bezelaxe erbeste otzak
ar zitun semeen biotz,
zuregan zuten bizi-amets, ta,
itxaron, bañan, ondikotz!
zerorrek eskuz gorrituriko
lurran eror ziñan illotz.
Biotz-aoan erbestetuen
etxe-miñezko eresi,
mugaz onuzko Euskal-Errira
etorri ziñan igesi.
Ezagututzen etzenun txokon
egin zenduan len-kabi,
uste gutxiko gaitzak ordea
jarri zizun eriotz-esi.
«Agur ta agur, Lapurdiko-izar,
ta laster arte Sorterri...»
Jaungoikoaren izkutukiak
ezin ordea igerri,
Eta zedorrek ezagutuko
etzendun sendi-oinarri
izan zindezen, landu gabeko
lur otzean zindun jarri.
Erbeste-negar, etxe-miñ bero,
itxaropen eta guzi,
zere semeak irikiriko
illobian ziñan jauzi.
Bañan Jainkoak zure obian
kimu bat zun sortarazi...
Senpereko seme! zinez zaitugu
zugaitz berri onen azi.
Famili onen bizi-arnasa
zuri dizugu, aita, zor
ta atzo urak astintzen zuten
kaña aula gaur da enbor.
Ugol nastuak, Ipar-goseak
esetsi diote gogor,
bañan arkaitzan eraikitako
jauregia ez da eror.
Izozte latza gallendutzeko
izan du indar, ganora,
ta ekaitzari aurre emanaz
burua jaso du gora.
Ospe-adarrak Euskal-Errian
zabal zaizka edonora,
ta negu beltza pasa ondoko
udaberriz zaigu lora.