kritikak:
Norberaren hondartza sakonetik, Felipe Juaristi,
El Diario Vasco, 1994-12-03
«Kontatzeko modua, nahi eta nahi ez, barne barrunbe horretako giro ilunarekin bat dator: kontaera pausatua, geldoa batzutan, lasaia, pentsamentuak bata bestearen ondoren harilkatuz. Gaiak ere obsesiboak, baina ez arrotzak».
Hamaika grina, Itxaro Borda,
Argia, 1995-01-29
«Juan Luis Zabalaren kontakizunak nonbait hasten dira, eta hondarrean idazleak pertsonaiak libre uzten ditu, ixtoriaren gune diferent batetan abandonatuz, pertsonaien, idazlearen eta irakurlearen bideak momento batez bereizten balira bezala».
Odolustutzen ari ilunabarra, Amaia Iturbide,
Euskaldunon Egunkaria, 1995-10-01
«Barne erraiekin idazten duen egile honen lanetan ezin ahaztuzkoak sinboloak. Sinboloek esanahiaren indarra dute muin muinean joz, hala nola kisketak atean».
Derrotaren laudorioa, Aingeru Epaltza,
Nabarra, 2002-04-01
«Juan Luis Zabalaren pertsonaiek bizi bakartiaren apologia egiten dute, tristuraren gorazarrea, derrotaren laudorioa. Gizarteari gaizto deritze, familiari kartzela ankerra eta askatasunak bakardadea derrigorrezkoa duela uste dute».
