1989, poesia

116 orrialde

84-86766-18-4

Aurkibidea

ATEAK ITXIAN EGINDAKO HITZAURREA

Nire bekatuak ez du mea culparik ordea

IZAN NINTZEN POETA HARI LEHEN GUTUNA

Itsaso mutu bat margotu huen

Galdu huen guardasola hura behar huke orain

Lehen personan mintzo hintzen zuka heure bihotzari

ERROTARI ZAHARREN OROITARRIA

Lauaxetaren betaurrekoak

Nik ere banuke nahi izanez gero

Ulertzen dut poeta frantsesaren izua

Merezi zenuen afusilatzea

Telefonoaren hariak moztu ditugu

Lizardiren mendia

Berriro igo nauzu zure mendira

Euriaren izenak bezain haizearen irria triste

Argiak ez beste ditut maite

Arestiren mailuma

Bakarrik hil zinen Aresti hil bakarrik

Atera zenuen florerotik euskal poesia

Egia besterik ez zela zure ahotik aterako gezurrik

Maizegi ematen diogu negarrari

ATLAS GALGARRIA

Iheri ez baldin badakizu hondarrera zoaz itsaso honetan

Ez dago erresuma honetara lekarkeen oinatzik

Sufritzen dakigunak bakarrik bizi gara

Albatros zaharra uste genuenak tronpatu egin gaitu

Ugariak dira tunelak

Ibai hau ez da ur zurbila

Nire ibaia ez dator itsasora

URAK EZ DAKARRENA

Pistolek balakatuak ez dakigu

Oraindik ez dut hitz hori aurkitu

TANTA BAT URETAN

Nire ibaia ez dator itsasora

HIRI LUMATUAK

Chove na cidade diot

Nire bihotza hiri lumatuez dago habitatua

Hiri guztiak ez dira irin

Luma bakarrak ezin du hegalik

Luma bakarrak ez daki hegan

Urak darama

HEMEN

Hemendik idazten dugu orain

Gauaren katu haundixa datorrenean

Itsua zara ni edertzeko eta ez zaitut nahi lo

HAN

Han

Punching-ball bat izana zen baina

Hilobia oinezkatzeaz akiturik

KANPOSANTUKO NUARBE

Hilobian sorturik bakarrik dira ederrak larrosak

Pinudi baten erdian kanposantuko nuarbe

BIHAR

Nire loreak ez du aldarerik

Azken barrikada lastozko andramaloak eta trapuzko

IZAN NINTZEN POETA HARI AZKEN MEHATXUA

Karranka zuri bele luma zuriko

Eskuak ez daki entzuten

Balearen zurrunga besterik ez zekarren itsasoa

Benazko poesian balizko errotak. Jose Luis Otamendi