Erreka haizea
Erreka haizea
2018, saiakera
192 orrialde
978-84-17051-13-6
Azaleko argazkia: Itziar Bastarrika Madinabeitia
Sonia González
1977, Barakaldo
 
Erreka haizea
2018, saiakera
192 orrialde
978-84-17051-13-6
aurkibidea

Aurkibidea

Erreka haizea

Heriotzaz

Virginia Woolf (I)

Bakardadea

Jabetza

Galera

Errua

Virginia Woolf (II)

Mendeku oharrak

Ametsa

Labartza herria

Oreka eta desoreka

Keinuak

Sentimenduez

Heroismo eta pasibitatea

Amorrua

Ametsa

Isilpena (I)

Maitasunaz

Ametsa

Eskubideak

Sufrikarioa eta mina

Min fisikoa

Ametsa

Arima hilak

Hilezkortasuna

Ametsa

Erredentzioa

Talde pentsamendua

Boterea taldeetan

Botereaz

Anne Sexton (I)

Anne Sexton (II)

Egia (I)

Gezurra (I)

Berakatzak

Ametsa

Isilpena (II)

Botere sarea

Egia (II)

Istorio amaiezina

Anne Sexton (III)

Nartzisismoaz

Ametsa

Ingeborg Bachmann (I)

Ingeborg Bachmann (II)

Ingeborg Bachmann (III)

Aimar

Errautsak

Ezkerreko ikasgai sakonak

Itzala

Umeen boteretzea

Egia (III)

Gezurra (II)

Jabetzaz (I)

Jabetzaz (II)

Aurora

Emakumea izaten ikasten

Nagore

Hiesa edo printzipioen ahuldadea

Ihesean

Ainara

Alazne eta Ainara

Sexualitate irakaspena

Ametsa

Zaldi beltza

Isilpena (III)

Gerraz (I)

Gerraz (II)

Gerraz (III)

Gaixotutako familiak

Deserria (I)

Salatariak

Deserria (II)

Deslekuan

Betirako agur errepikatuak

Mendeku arraroak

Etxea

Sylvia Plath

Isilpena (IV)

Eskola

Lekukoak

Helduen botereaz

Ametsa

Isilik eta geldi

Beldurra

Mila gau eta bat gehiago

Norberaren barrutik at

Zoroak

No sabemos dividir

Akusazio faltsuak

Hiria

Hieron I.a, tiranoa

Ametsa

Miyó Vestrini (I)

Ametsa

Herriraturik

Alejandra Pizarnik

Ametsen kontuak

Autobusa

Sorgortasuna

Hilekoa

Aberri salbatzailea izateko gida laburra

Plaudite amici

Tragedia

Marina Tsvetaieva

Ametsa

Sexualitatea ikasten

Segi aurrera putakume hori!

Omayraren begiak

Königin der Nacht

Erlijioa eta superstizioa

Beti egin daiteke hobeto

Noiz bihurtzen dira neskak emakume?

Heriotza atsegina

Miyó Vestrini (II)

Bekatuen konfesioa

Suizidioa

Zientziaz

Zientzia eta filosofia

Weltschmerz edo mundu mina

Noia

Parresia

Ametsa

Quomodo fides a principibus sit servanda

Nire minbizia

Requiem

Erosi: 14,72
Ebook: 3,12

Aurkibidea

Erreka haizea

Heriotzaz

Virginia Woolf (I)

Bakardadea

Jabetza

Galera

Errua

Virginia Woolf (II)

Mendeku oharrak

Ametsa

Labartza herria

Oreka eta desoreka

Keinuak

Sentimenduez

Heroismo eta pasibitatea

Amorrua

Ametsa

Isilpena (I)

Maitasunaz

Ametsa

Eskubideak

Sufrikarioa eta mina

Min fisikoa

Ametsa

Arima hilak

Hilezkortasuna

Ametsa

Erredentzioa

Talde pentsamendua

Boterea taldeetan

Botereaz

Anne Sexton (I)

Anne Sexton (II)

Egia (I)

Gezurra (I)

Berakatzak

Ametsa

Isilpena (II)

Botere sarea

Egia (II)

Istorio amaiezina

Anne Sexton (III)

Nartzisismoaz

Ametsa

Ingeborg Bachmann (I)

Ingeborg Bachmann (II)

Ingeborg Bachmann (III)

Aimar

Errautsak

Ezkerreko ikasgai sakonak

Itzala

Umeen boteretzea

Egia (III)

Gezurra (II)

Jabetzaz (I)

Jabetzaz (II)

Aurora

Emakumea izaten ikasten

Nagore

Hiesa edo printzipioen ahuldadea

Ihesean

Ainara

Alazne eta Ainara

Sexualitate irakaspena

Ametsa

Zaldi beltza

Isilpena (III)

Gerraz (I)

Gerraz (II)

Gerraz (III)

Gaixotutako familiak

Deserria (I)

Salatariak

Deserria (II)

Deslekuan

Betirako agur errepikatuak

Mendeku arraroak

Etxea

Sylvia Plath

Isilpena (IV)

Eskola

Lekukoak

Helduen botereaz

Ametsa

Isilik eta geldi

Beldurra

Mila gau eta bat gehiago

Norberaren barrutik at

Zoroak

No sabemos dividir

Akusazio faltsuak

Hiria

Hieron I.a, tiranoa

Ametsa

Miyó Vestrini (I)

Ametsa

Herriraturik

Alejandra Pizarnik

Ametsen kontuak

Autobusa

Sorgortasuna

Hilekoa

Aberri salbatzailea izateko gida laburra

Plaudite amici

Tragedia

Marina Tsvetaieva

Ametsa

Sexualitatea ikasten

Segi aurrera putakume hori!

Omayraren begiak

Königin der Nacht

Erlijioa eta superstizioa

Beti egin daiteke hobeto

Noiz bihurtzen dira neskak emakume?

Heriotza atsegina

Miyó Vestrini (II)

Bekatuen konfesioa

Suizidioa

Zientziaz

Zientzia eta filosofia

Weltschmerz edo mundu mina

Noia

Parresia

Ametsa

Quomodo fides a principibus sit servanda

Nire minbizia

Requiem

 

 

ALFONSINA STORNI

 

Hark telefonoz berriz deitzen badu,

esaion ez tematzeko, kanpoan naizela...

“Lotara noa” poema

(Itzulpena: Uxue Alberdi)

 

         Mercedes Sosaren ahotsak betetzen ditu bazterrak oro, bere kadentzia eta tristuraz. Alfonsina y el mar kanta, Storniren poemak baino ezagunagoa. Alfonsinaren heriotza, Storniren bizia baino presenteago. Kantak heriotza horri ematen dion irudi erromantikoa nahiago du jendeak: Alfonsina lasaitasunean itsasora sartzen, astiro, irensten uzten. Irudi hain erromantiko eta leuna, ezen ez baitira gutxi harrezkeroztik Alfonsina izena jaso zuten umeak.

         Baina Stornik itsaslabarretik behera bota zuen bere burua, ekintza latz, gogor eta mingarriaz.

 

         Depresibo, paranoiko, histerikoa... horrela mintzo dira zenbait zutaz. Idatzi ere egin dute, zuk erabilitako abeze berberaz. Paranoikoa... guk baino ikusten, igartzen, nabaritzen ez ei ditugun gauzak.

         Besteak ikusteko gai ez diren hori sumatzen badugu, ez da gure gaixoa, beste horien hutsunea baino.

         1920ko maiatzaren 18an “harmonia femeninoaz” aritu zinen egunkariko orrialdeetan. Emakumeok harmonia perfektua izan behar garela, gizonek euren egoismorako emakume-biktima behar dute eta. Gurea beti izan behar da, edozer egiten dutela, edozer egiten digutela ere, ulermen bihozbera eta sakrifikatua. Geroago, Mundo Argentino-n, jendartearen gaixotasun morala ideiei beldurra dela azaldu zenuen.

         Ez ei ziren horrelako ideiak emakumeek izan behar zituztenak. Are gutxiago emakume poeta batek. Zergatik ez zinen mugatu zure paperera? Zergatik ez zenuen lilien usainaz gau eta egun gozatu? Urrezko kaiolatik ihes egitea arriskutsua dela, zergatik ez zizun inork abisatu?

 

         Sekula gizaki izatera helduko ez garelako konbentzimenduak erraiak usteldu eta gogoa belztu dezake. Ez, edozer eginda ere, edozelan arituta ere, ez gara gizaki izatera helduko, emaztekiak, andrekiak, gara eta. Gure andretasuna ez da inoiz gizatasuntzat hartua izango, gugandik isurtzen diren esne eta odolak, gure oin hotzek eta haragi samurrek humanitate askoz handiagoa erakutsi arren.

         Ez, ez dugu gizaki izan nahi. Andrekiak gara eta.