egun batean

    hitzaren eta bizitzaren artean dagoen

            sentimenduaren usaina

      eskaini nahi izan nizun

            eta zure denborak

      heriotzaz bakarrik hitzegiten zuen.

        zurekiko ametsaren ontzia

        apurtu zitzaidan emeki

        eta oraindik

        kristalezko zati txiki guztiak

        biltzen saiatzen ari naiz

        ez dezaten edozeinen odola desira.

  egun batean

        egunsentiari

    puskatxo bat ohostu nion

              eta lore

                        amets

                                ardo goxo

                                bost egunetako

                                belar ihartuaren artean

                                ikusiko zintudan edo

                        zure bila hasi ninizen.

                            bainan ez nuen zure begirik

                                          inon sentitu.

egun batean

                iheska zihoan itzal bat

                ilundutako ilargia

                horririk: gabeko liburua

                formarik ez zuen harria

                berorik gabeko sua

                urik nahi ez zuen egarria

                              maitatzen hasi nituen.

        ordutik ametsa zer den ez dakit.

eta hutsik egon arren

      zain nago, zain daukat

                    barneko erreka.

                    xamurtasun piska baten zain.

© Eneko Olasagasti, Maripi Solbes, Gorka Setien