Musu ematen ikastean

hizkuntza berri bat zeureganatzen duzu.

Ongietorriko musuak daude,

ate irekiak direnak ilunpe umelagoetara,

musu indiferenteak,

nahita ezpainetan lehertzen direnak

edo ezpain itxiz jaurtitako gezi ezeztarrak.

Ikasten duzu bereizten zu gabe

bizi ezin direnen musuak

gau baterako hurbiltzen zaizkizunen musuetatik.

Amaren musuak, haurtzarora itsatsita geratu zirenak,

ez dituzu geroztik behar izan, baina ama

eman gabeko musu horien zain egon zela jakiterako

joana zaizu.

Halere, huts egiteak

musu emaile hobea bihurtuko zaitu.

Begirada baten gonbitaz iristen diren musuak daude,

sorbaldan pausatuta esku batek eskatzen dizkizunak,

gorputzaren mapa ezagutu nahi duten musuak

eta itxaropenik gabe

tristura basatira bultzatzen zaituztenak.

Ezpain baldarrak daude,

eta gorputzaren jakinduria guztia biltzen dutenak.

Musuen aroa:

hizkuntza berri bat ikasten duzunetik

nori emanik gabe geratzen zaren egun itsusira arte

doan denbora.

 

 

© Pako Aristi

 


www.susa-literatura.eus