Elkar ezagutu genuenean,

tapoia erori zitzaion bizitzaren tintontziari.

Desirazko kordoi bat jaio zitzaigun azaletik azalera

eta ibiltzeari ekin genion,

noiz bata bestearen ondoan, martxan,

noiz unibertsoan biraka, alderantzikaturik,

noiz aurrez aurre, geldi ere geldi.

Horretara izkiriatzen dugu, biok,

gure geure urrats soilekin,

liburu luze bat,

liburu orijinal bat

akatsez eta azertuz betea.

© Miren Agur Meabe