Denboraren ur joan-etorrietan

doluaren harria labaindu zitzaidan.

Barrearen errota lizunduan

atsekabea eho nuen doi-doi.

Euriaren gezi lañoetan

damuaren tronua zarpaildu zen aise.

Hitzaren kanoi zaurierrazetan

gupidaren epitetoak mututu.

Txorimaloen zoko-mokoetan

zorionaren zinak gorde nituen.

Berpiztu egin nintzen...

krisalida baten misterioan.

© Miren Agur Meabe