ZETAZEO HANDIAK

Bazirudien zirrara zetorrela uraren gainetik,

landareen adina bikoiztu egin zela.

Esku zikinekin elkarren aurpegiak garbitu zituzten.

Pizturik zirauen bonbilla bakarrerantz korrika

zihoazen

biak.

Inguratzen gaituzten pertsonengana iristeko

guztiok behar dugun zirrikituaren bila

ahoan

sartu zion atzamarra.

Material hezeenaz egina iruditu zitzaion.

Eseri eta hankak zabaldu zizkion teatro goseti bat bezala,

korreoz heldutako opari baten antzera

eta ume egin ziren sofara eroritakoan

eta han

listuarekin kurtsibaz idatzi zuten bizitza

eta han

burua sabel leun haren gainean

ulertu zuen azkenean

zer dela eta etorri ohi diren hondartzetan hiltzera

zetazeo handiak.

© Igor Estankona