Presoen amak

Oroitzen zaitudanean, ama,

sukaldean egoten zara

mahaia bostentzat atondu,

aulkian eseri eta leihotik

kristala lausotzen duen lurrina

ezabatu gabe neguari begira

eta ni —badakit—

zure begien hondoan nagoela.

Patioan solasean eta lagun batek:

— Itolarria senditzen diat...

Zer den amaren begian egotea!

© Joseba Sarrionandia