NOLA AIPA

 

Kilkerrak,

gaueko begirariak,

kantuz betetzen du ilunabarra,

ordokia gaueko ihintz beltzaz

beztitzen den unean.

Zerua, jada, ez da urdina,

oharmentxaren tenoreak,

berunaren koloreak,

itotzen baitu

abantzu den egunaren azken hatsa.

Eta nik ezin erran

ederra denentz.

Bada, hainbeste itxesen artean

edertasun hitza

nola aipa?

 

 

© Juan Ramon Madariaga

 


www.susa-literatura.eus