Egunen batean beharko dugu pausatu
udarako egun narras luzeren ondoren
giza errealitate umilaren ohean etzan
banitate orotaz biluztu, marmario guztietaz
eta azken finean gure baitara itzuli
ene buruari so egin, hain bitxia
estrainoa, birrindua eta madarikatua
ene burua, eta ene baitara itzuli
haur baten begiez ingurumariak begiratu
Biluztu, hustu, sentipen oro bazter
ez gorrota, ez ahalegin
betiereko isilaldiaren zapore umila astiro dasta
Ur-lo isilaren sabelera hondora.
w1962
©
Mikel Lasa