Aitaren heriotzan

Mila bederatziehun laurogei urtean

irailak hogei egun, goiz triste batean

aitak azken arnasa, guk lehen malkoa

itsasontzi herbala ekaitzak jan zigun

nik ez dakit zergatik, sorgor eta ilun

haserraldi gogorrez nedukan gogoa

                                         «Ni naiz kapitan pilotu

                                         ni naiz kapitan pilotu

                                         neri behar zait obeditu»

Bi hilabete luze eduki zintuzten

konorterikan gabe, taupadak irauten

hilik bizitzen-edo, egia esanaz:

zerua irabazteko omen aproposa

—hala nola arantzak dituen larrosa—

Jainkoak hala nahirik tortura jasanaz

                                         «Bestela zenbaiten kasketa

                                         binbilin-bonbolon behera

                                         buruan jartzen bazait neri

                                         binbilin bat eta bonbilun bi»

Ikara dut bihotza gogoratutzean:

bazen tresna zantarrik zure hil-ohean!

oxijeno-hodiak, gernu-maxkuriak

erizain-medikuen rutinazko xera:

hain axola han bertan doana hiltzera

nola harakinari bildots-axuriak

                                         «Eragiok Xanti arraun horri

                                         Eragiok Xanti arraun horri»

Denok ginkoazkizun ahal zenaz zaintzera

emazte'ta senide, ohe-bazterrera

zuk begiak gugana kontsolamen bila

ote gintuzun baina inor ezagutzen?

guk ikusi ezina zenuen somatzen:

azken bakardadeko mirabe zurbila

                                         «Ontzian dabilenian

                                         ontzian dabilenian

                                         marmariozka gehienian»

                                         ...........

                                         «Ezeren bildurrik ez du

                                         Ezeren bildurrik ez du

                                         sekulan ez da ikaratu»

Hura zenekusan bai, hura seinalatuz

altxatzen zinen inoiz besoa luzatuz

zure sasoi oneko oroitzak gogoan

arrantzoan zenbiltzan —izurde zaurtua

borroka etsituan sarean lotua—

marrazoaren kontra gogor erasoan

                                         «Txit beltza da kapitana

                                         txit beltza da kapitana

                                         dirudiena alkitrana»

                                         ...........

                                         «Barkua da oso fina

                                         barkua da oso fina

                                         dirudiena bergantina»

Inoizko ontzi eder ezpal-hondakina

kila zulaturiko bergantin arina

hondartza-bazterreko balea itoa

izotz-eremuek hautsitako branka:

heriotza azkenik zure ate joka

otsein barrendaria, mirabe harroa

                                         «Pipa badu ezpainetan

                                         pipa badu ezpainetan

                                         ez da beldurtzen sekuletan»

                                         ...........

                                         «Bizar luze gorrixkara

                                         bizar luxe gorrixkara

                                         holandesaren tankerara»

Amaren nigar mingots guk ezti ezina

apaizen komeriak, hileta samina:

sofrikarioaren goraipu ergela

zeruan omen zaude, kontsola gaitezen

gizona duintasunez noiz bizi izanen?

noiz heriotza amaia labur'ta epela?

                    ...........

            Aita, zure gomutak

            nau guztiz iluntzen

            bertsoa zait hausten

            naiz atsekabetzen

            Wikingo zaharren antzo

            —amets egin nuen—

            ontzi sukartuan

            itsas zabalera

            bazindoazela

            zure maite ixilaren

            musu errauskorra

            ezpain zurbiletan

            gozo dastatzera

                                           «Horra adirazi dana

                                           horra adirazi dana

                                           nolakua zan kapitana

                                                               ka

                                                                   pi

                                                                       ta

                                                                           na»

w1982