Nere bideak barna

 

Lainorik ez ortzian, goizaren ederra!

Lili berriz dirdaika etxeko bazterra.

 

Beso-lagun gazte dut neska udaberri:

gogoan ikara ta ortzetan dut irri.

 

Banituen bi bide, oianaren urbil:

bidazti bakarra ni, biak ezin ibil.

 

Luzaro gelditu naiz, bi begiak zabal:

bazter ederragorik amestu ezin al.

 

Ausnarrean lotu naiz eznoa-banoa:

pagadian kantari dut birigarroa.

 

Azkenik berezi nun bigarren bidea:

gain-gora nabilazu, utzirik bestea.

 

Bide obe usteak ortaratu ninun:

oingiro bikaina t’argia edonun.

 

Bi bideok goiz artan oinatzik etzuten:

nik baina lena utzi ta io nuen zuzen.

 

Asperenez dioket gau ta egun ixil:

banituen bi bide, oianaren urbil.

 

Ibilbageagoan egin nun indarra:

nire bizitzan ori dut alde bakarra.

 

w 1961

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus