Mendigaña

 

Maite ditut gallurrak

argiak ez beste...

Ai, egaztia banintz

gañik gain nenbilke!

 

    ***

 

Oi, udaberri goizez

mendiaren gallurra!...

Oi, aren ametsezko

zorakortasuna!...

Zein ezkutuzko indarrez,

zein atseden egarriz,

zein gorago yoranez

narakark igana?...

 

Egiz, maitagarriak

dituk ire basotan?...

Egiz duk arnaskai bat

ezilkortzen duna?...

Egiz, eguzkiaren

lêndabiziko muñaz

sortzen duk zorunaren

lore ezezaguna?...

 

Nik amestan bezela

ote aiz, mendigaña?

Goi-yauregiko malla?

Gotzonen urbilgo?...

Egiz, Yaungoikoaren

esku ta aunditasuna

ote dituk or goitik

sumatzen bertago?...

 

Ire goi urdiñaren

urre lañotsupean

bêko txikerkerion

azkaia balegok,

arren, aiskide urruna,

otoi, mendi maitea,

negar-aran beltz oni

kendu nazakiok!

 

    ***

 

Maite ditut gallurrak

argiak ez beste...

Ai, egaztia banintz

gañik gain nenbilke!

 

w 1920 

 

© Xabier Lizardi

 


www.susa-literatura.eus