Sabi maitatua kantutik eta itsasotik urruntzen zara mespretxua besterik ez izateko, nire kutxa betetzen duen zeru irribera. Legendek poblaturik, herrimina du nire bizitzak. Hilezkortasunez mozkorturiko ume baten modura eroturik, eskuak astun ditu udazkeneko landarez eta xangrinez.