HERIOTZA
Nik badakit abereak zelan hiltzen diren,
batzuk silioka hasten dira
bizitza hatsetik galtzean
eta begiak zabaltzen zaizkie
elezaharretako tristura guzia baino
tristeagoa den begiradarekin.
Badakit zelan nagusitzen den heriotza
lekukoa izan naizelako
eta ez da gero zeremonia ederra.
Nik bertatik bertara ikusia dut
lagun bat hiltzen,
begiak zabal zabalik, mundua
begiratzen jarraitu nahi bailuen,
eta irribarrelako keinuarekin geratzen
baina ez zen irirbarre keinua.
Lekuan egotea ere ez zen batere samurra izan,
hilaren izena paper batean
izkiriatzeko eskatu ziguten
eta une haietan ez genuen inon aurkitu
tintadun boligraforik.
Eta hondamendi guzien exenploa bailitzen
beilatu genuen gorpua ordu erdiz.
Heriotza ez da ederra eta ez da
sekula izango.
© Joseba Sarrionandia